________________
૧૧૭
જમાલિ અને પ્રિયદર્શના બ્રાહ્મણકુંડ ગામથી પ્રભુ ક્ષત્રિયકુંડ ગ્રામ પધાર્યા. નંદિવર્ધન -જમાલિ, પ્રિયદર્શના વગેરે દેશના સાંભળવા આવ્યા. દેરાના સાંભળ્યા બાદ જમાલિએ પાંચસો રાજપુત્રો સાથે દીક્ષા લીધી અને પ્રિયદર્શનાએ હજાર સ્ત્રીઓ સાથે ચંદનબાળા પાસે દીક્ષા લીધી. થોડાજ સમયમાં જમાલિ અગિયાર અંગ ભણ્યો અને હજાર શિષ્યોનાં પરિવારવાળો થયો.
જમાલિએ કરેલી નવીનમતની શરૂઆત પાછળથી જમાલિએ નવીન મતની શરૂઆત કરી અને પ્રભુથી જુદો પડયે શરૂઆતમાં પ્રિયદર્શનાએ જમાલિને મત સ્વીકાર્યો પણ પછી તેણે જમાલિનાં મતને ત્યાગ કરી, પ્રાયશ્ચિત લઈ, શુદ્ધ ચારિત્ર પાળી, દેવગતિ મેળવી.
રોહિણેય ચાર રાજગૃહી નગરીની નજીકના વિભાર પર્વત પર લોહપૂર નામે એક ચેર રહેતે હતો. તેને રોહિણેય નામે પુત્ર હતા. મરણ સમયે લોહપૂરે પુત્રને કહ્યું, ‘મહાવીરને ઉપદેશ તું કઈ દિવસ ભૂલેચૂકે સાંભળીશ નહિ.” શહિણેએ પિતાની વાત કબુલ રાખી. લેહખુર મૃત્યુ પામ્યા.
ડા દિવસ બાદ એક વખત સહિણેય રાજગૃહી લૂંટવા ગયે માર્ગમાં ભગવન્તનું સમવસરણ આવતા તેણે કાને બે હાથ ધર્યા. પરંતુ માર્ગમાં કાંટો વાગતાં કાન ઉપરથી હાથ લઈ લેવા પડ્યા. આ વખતે તેણે સાંભળ્યું કે “દેવના ચરણ પૃથ્વીને અડતા નથી. તેમનાં નેત્ર અનિમેષ હોય છે, તેમણે પહેરેલી પુષ્પની માળાએ કરમાતી નથી”
રોહિણેયને ત્રાસ ખૂબ વધે. શ્રેણિકે તેને પકડવાનું કામ અભયકુમારને સંપ્યું. અભયકુમારે રાજગૃહીની આસપાસ સૈનિકે
