________________
૧૫
બંધન છેદવા દેડયો. પણ શ્રેણિકે માન્યું કે “આ મને મારી નાખવા આવે છે. ” કેણિક પાસે આવે તે પહેલાં તે શ્રેણિકે આપઘાત કર્યો. કણિકના શકનો પાર ન રહ્યો. તેને પિતાનો ઉપકાર અને પિતે કરેલે અપકાર યાદ આવ્યા. રાજગૃહનગર તેને અકારું લાગ્યું. પિતાને શત્રુ કોણિક પિતાના મૃત્યુબાદ તેમના અવશેષ દેખી રોવા લાગ્યું. તેણે રાજધાની ચંપામાં ખસેડી. આ અરસામાં ભગવાન મહાવીર વિહાર કરતા કરતા ચંપામાં પધાર્યા. રાજા કોણિકે ભગવાનનું સુંદર સ્વાગત કર્યું.
કોણિકના મૃત્યુ પછી તેનો પુત્ર ઉદાયી ગાદીએ આવ્યું. તે ધર્મિક હતો. પર્વતીથીએ પિષધ કરતે અને ભગવાન મહાવીરની દેશના સાંભળવા તલસતો હલ વિહલની દીક્ષા
શ્રેણિકના મૃત્યુ પછી હલ વિડવને મટાભાઈ કેણિક સાથે બન્યું નહિ એટલે તેઓ વૈશાલી ગયા. કેણિકે વૈશાલી પર ચઢાઈ કરી, વૈશાલીને રાજા ચેટક તેની સામે ફાવ્યું નહિ. રકતપાત જોઈ હલ્લવિહલને વૈરાગ્ય આવ્યો અને તેમણે વીરપ્રભુ પાસે જઈ દીક્ષા
લીધી.
રાજર્ષિ ઉદાયન, પ્રસન્નચંદ્ર રાજષિ, શિવરાજર્ષિ હસ્તિપાળ રાજા વગેરે વીરના રાજવંશી ભકતો અંતિમ રાજર્ષિ ઉદાયન.
ચંપાનગરીમાં કુમારનદી નામે એક સોની રહેતું હતું. તેને પાંચસે સ્ત્રીઓ હતી. આ સોની અતિવિષયલંપટ હતો. તેને પંચ શેલની હાસા પહાસા નામની બે દેવીઓએ આકર્ષો સની મૃત્યુ પામી પંચશીલન અધિપતિ દેવ થયો. એક વખત ઉત્સવમાં આ દેવે પોતાના પૂર્વ ભવના મિત્ર નાગિલદેવને છે. તેની ઘણું અદ્ધિ દેખી તે દુભા. નાગિત્રલદેવે તેને સલાહ આપી કે “ભગવાન મહાવીરની પ્રતિમા કરાવી કઈ સારે ઠેકાણે મૂકાવ કે જેથી ભવાંતરે તે
