________________
૧૧૧
રહેતા દેવે સેનયાને વરસાદ વરસાવ્યેા. રાજા લેાભથી તે દ્રવ્ય લેવા આવ્યેા. દેવતાએ આ દ્રવ્ય શ્રેષ્ઠી પુત્રીનું છે એમ કહી, રાજાને રાકી, શેઠને અપાવ્યું. આર્દ્રકુમાર અનુકુળ ઉપસવાળુ` સ્થાન દેખી ત્યાંથી વિહાર કરી ગયા. વખત જતાં ખાળા ઉંમરલાયક થઈ ત્યારે પિતા તેને ચેાગ્ય વર શેાધવા લાગ્યા. પુત્રીએ કહ્યું, “હું તેા નાનપણથી તે મુનિને વરી ચૂકી છું અને દેવતાએ આપેલું તેનુ દ્રવ્ય તમારી પાસે છે, માટે ખીજા વરનેા વિચાર કરશેા નહિ.” પિતાએ કહ્યું, ‘ભલે તેમ રાખીએ પણ તે મુનિને તું કઈ રીતે આળખીશ ?’ પુત્રીએ કહ્યું, “હું તેમના પગ અને પગની રેખા ઉપરથી ખરાખર આળખી કાઢીશ અને તેમ છતાં નહિ મળે તેા કુંવારી રહીશ.” પિતાએ આખરે તે કાર્યની સિદ્ધિ માટે ભિક્ષાદાન આપવા તેને રાકી.
ખારવ બાદ અદ્રિકુમાર સુનિ શેઠને ઘેર ભિક્ષા લેવા આવ્યા. શેઠની પુત્રીએ પગના ચિન્હથી તેમને એળખ્યા. મુનિતા આહાર લઇ ચાલી નીકળ્યા પણ ખાળા પરિવાર સાથે તેમની પાછળ ગઈ. આર્દ્ર કુમારે મુનિવેશ ત્યજી દીધા. શ્રેષ્ઠીપુત્રી સાથે લગ્ન કરી ગૃહવાસ સ્વીકાર્યાં. તેમને એક પુત્ર થયેા. પુત્ર પાંચ વર્ષ ના થયેા એટલે આદ્ર -
આર્દ્રકુમારના ગૃહવાસ
કુમારે દીક્ષા લેવાને પાતાને નિર્ણય જાહેર કર્યાં. ચતુર સ્ત્રી રેંટીયા કાંતવા માંડી. માતાને કાંતતી દેખી પુત્રે પૂછ્યું, આ શું કરે છે?’ માતાએ જવાખ આપ્ચા, તારા પિતા આપણુને છોડી ચાલ્યા જાય છે. તુ કમાઈ શકે એમ નથી આથી રેંટીયેા કાંતી હું. તારૂં' અને મારૂં ભરણપોષણ કરીશ.” ખાળકે માતાના કાંતેલા સૂતરના દેર લઈ પિતાની આસપાસ વીંટયા અને ખેલી ઊડચેા. હવે શી રીતે જશે?’ આર્દ્ર કુમારે જોયું કે તેની આસપાસ ખાળકે સૂતરના ખાર આંટા કર્યાં છે. આથી ખાર વર્ષ રહેવાના નિશ્ચય કર્યો
આ કુમારે ફરીથી દીક્ષા લીધી,
ખાર વર્ષ પુરાં થતાં ફરી દીક્ષા ગ્રહણ કરી. મહાવીર ભગવંતની વાત સાંભળી, તેમની પાસે જવા ચાલી નીકળ્યા. રસ્તામાં ગેાશાળક
