________________
૧૦૮ ચર્ડપ્રદ્યોતે પડાવવાળા સ્થળે વસેલ દશપુર નગર વીતભયનગરની પ્રતિમાના ખર્ચ પેટે આપ્યું અને વિધુત્પાલિ દેવે ભરાવેલ પ્રતિમાના ખર્ચ માટે સેંકડો ગામે આપ્યાં.
એક વખત વીર પ્રભુ વીતભયનગરના બહાર મૃગવનમાં આવી સમવસર્યા. ઉદાયન રાજા હર્ષિત થઈ દેશનમાં ગયે અને ભગવાનને કહ્યું “અભીતિ કુમારને રાજ્ય ઉપર સ્થાપના કરી હું આપની પાસે દીક્ષા લેવા ઈચ્છું છું. ” ભગવાને કહ્યું “જેવી તમારી ઈચ્છા વિલંબ ન કરો”
રાજમહેલ તરફ વળતાં રાજાને વિચાર આવ્યું કે “હું પ્રિયપુત્રને ગાદી સોંપીશ તે તે ભાગ સુખમાં રકત બની સંસારમાં રખડશે. આના કરતા આ રાજ્ય ગાદી ભાણેજ કેશી કુમારને સોંપું તેજ ઠીક કહેવાય.” રાજમહેલ ગયા પછી તેણે કેશકુમાર રાજ્યાભિષેક કરી તેને રાજ્ય સોંપી પ્રભુ પાસે જઈ દીક્ષા લીધી. આથી અભીતિકુમારને બે લાગ્યું. અને તે વીતભય છે ડી કેણિકને અશ્રયે જઈ રહ્યો.
ઉદાયન રાજર્ષિએ દક્ષાબાદ ઉગ્ર તપશ્ચર્યા આરંભી. સુકા લુખા આહારને લઈ રાજર્ષિના શરીરમાં વ્યાધિ ઉત્પન્ન થયે વૈદ્યોએ દહિં ખાવાની સલાહ આપી. ફરતા ફરતા ઉદાયન રાજર્ષિ વાળના સ્થાનમાં વિચારી પતભય નગરમાં આવ્યા. મંત્રીઓએ કેશીને ભરમાવ્યું કે “ઉદાયની દીક્ષાથી કંટાળી રાજ્ય મેળવવા પાછા આવ્યા છે તેથી તેમને ઝેર આપી મારી નાખવા જોઈએ” કેશીએ કઈ ગોવાલણ દ્વારા ઉદાયનને દહીમાં ઝેર અપાવ્યું ઝેરની અસર થતાં રાજર્ષિએ અણસણ કર્યું અને ભાવનામાં મનવાળી કેવળ જ્ઞાન પામ્યા. નગરદેવતા કેશીને આ અપરાધ સહન ન કરી શકી અને ધૂળ વરસાવી આખા નગરને દાટી દીધું. માત્ર એક કુંભાર કે જેને ત્યા ઉદાયન રાજર્ષિ ઉતર્યા હતા તેને બચાવી લીધા.
પ્રસન્ન ચંદ્ર રાજર્ષિ ઉદાયનની માફક પ્રસન્ન ચંદ્ર રાજર્ષિને પણ પ્રભુના શાસન પર પ્રેમ હતો. એક વખત વીર પ્રભુ પિતનપુર પધાર્યા. ભગવાનની
