________________
ભગવાન મહાવીર અને શ્રેણિક
વિદ્યુત્સાલિ દેવ
મહારાજા શ્રેણિકને ભગવાન પર અતિરાગ હતા. તેથી તે અવરનવર સત્સંગના લાભ લેવા પ્રભુ પાસે આવતા. એક વખત વિદ્યુમાલિદેવ ભગવાનને વાંઢવા આળ્યે, ત્યારે ભગવાને શ્રેણિકને કહ્યું, “ આ અંતિમ કેવળી થશે દેવલેાકથી આ દેવચ્ચેવી, તારાનગરમાં ઋષભદત્ત શેઠને પુત્ર જજીસ્વામી નામે થશે અને તે સુધર્માવામી પાસે દીક્ષા લઈ કેવળજ્ઞાન પામશે. આ પછી આ અવસરપીણીમાં કેવળજ્ઞાનને માગ ખધ થશે.’
દ રાંક દેવ
"
આજ
:
તુ
એક વખત શ્રેણિક ભગવાન પાસે બેઠા હતા ત્યારે કાઈક કાઢિયે તેમની પાસે આવ્યે અને પરૂથી ભગવાનના ચરણને શંકા રહિત ખરડવા લાગ્યું. શ્રણિકને આ બેહૂદું લાગ્યું. તે રાતે પીળા થયા. પણ ભગવાનની સમીપે હાવાથી કાંઈ ન ખેલ્યા. તેવામાં ભગવાનને છીંક આવી એટલે કાઢિયાએ કહ્યું, · મરેા' થેાડીવારે શ્રેણિકને છીંક આવી એટલે તે ખેલ્યુંા, ‘ઘણું જીવે વખતે તે સભામાં બેઠેલ કાલસૌરિક છીકચા એટલે તેણે કહ્યું જીવ પણ નહિ અને મર પણ નહિ.' રાજાને તર્ક વિતર્ક થયા. ભગવાને રાજાને કહ્યું કે મને મરણ પામેા એમ કહ્યું તેને અ એમ છે કે “તમે મૃત્યુબાદ નિર્વાણપદ પામવાના છો. માટે જલદી મરશે તેા ઉત્તમ પદ પામશેા.” તને ‘જીવા’ એમ કહ્યું તેના અર્થ એ છે કે ' તુ મર્યા બાદ નરક ગતિ પામવાના છે માટે તું વધુ જીવ એમાં જ સુખ છે. ’ કાલૌરિકને જીવ નઠુિ અને મર પણ નહિ' કહ્યું તેના અર્થ એ છે કે જીવશે તે પાપ કર્મ કરશે અને મરશે તે નરકના દુઃખ ભાગવશે. માટે તેને માટે બન્નેમાંથી એક પણ સારૂ •નથી. ” શ્રેણિકે પૂછ્યું,
66
આ કાઢિયા કાણુ હતા ? ” ભગવાને
