________________
૯૯ નવ પ્રતિબંધ પામ્યા છે. આ દશમે કેમે કરી પ્રતિબોધ પામતો. નથી. તેને પ્રતિબધી હમણું આવું છુ.” થેડી વારે વેશ્યા આવી અને કહેવા લાગી કે, “રસોઈ કરી જાય છે. જમવા પધારે” નંદિજેણે કહ્યું, “દશમે કઈ પ્રતિબોધ પામતો નથી એટલે શી રીતે ભેજન કરવા આવું ?” વેશ્યાએ હસીને કહ્યું, “દશમા આપ બને નદિ ણ ચમક્યા. તુરત વેશ્યાનું ઘર છોડી ભગવાન પાસે આવ્યા પાપનું પ્રાયશ્ચિત લીધું અને ફરી દીક્ષા લઈ, શુદ્ધ ચારિત્ર પાળી દેવગતિ પામ્યા.
શ્રેણિકને સમકિત
અનાથી મુનિ એક વખત શ્રેણિક ફરવા નીકળ્યા. ત્યાં મંડિકુક્ષિ ચૈત્યમાં એક રૂપવાન મુનિને દેખી તેમને મળી પૂછ્યું, “ભગવંત! તમારી યુવાવસ્થા છે. સુકેમળ શરીર છે, તે છતાં શા માટે દીક્ષા લીધી? મુનિએ કહ્યું, “અનાથ છું. મારે કોઈ રક્ષક નથી.” શ્રેણિકે કહ્યું, “અનાથનું રક્ષણ કરનાર હું રાજા છું.” મુનિએ કહ્યું, “રાજન મારે ઘેર ઘેડાએ હતા. હાથીઓ હતા. પિતાની સાહ્યબી હતી. બત્રીશ સ્ત્રીઓ હતી. નાના ભાઈ હતા. સેંકડે સેવકે અને મિત્ર હતા છતાં હે રાજન ! મને એક વખત આંખે તીવ્ર વેદના થઈ. માથામાં ઘોર પીડા થઈ. મારી પીડા કે દૂર કરી શકયું નહીં અને હું સમજે કે ખરેખર હું અનાથ છું. મેં નિશ્ચય કર્યો કે આ વેદનામાંથી છુટું તે દીક્ષા લઈ સ્વશ્રેય સાધું. એ જ રાત્રિએ મારી વેદના અદશ્ય થઈ અને મેં સગાવહાલાંની અનુજ્ઞા મેળવી દીક્ષા લીધી.” શ્રેણિક બે, “હે મહર્ષિ ! આપ સનાથ છે. હું અનાથ છું, કારણકે તમે તમારે નાથે ધર્મને બનાવ્યો છે” મહારાજા શ્રેણિક અહિં સમકિત પામ્યો.
શ્રેણિકના કુંવરે તથા રાણીઓની દીક્ષા શ્રેણિકને ભગવાનના શાસન ઉપર ખૂબ રૂચિ થઈ હતી તેથી
