________________
૧૦૨
કહ્યું, “કેશામ્બીમાં એક રાજા હતા. તેને એક બ્રાહ્મણે ખુશ કર્યો. આથી રાજાએ તેને વરદાન આપ્યું. વરદાનમાં તેણે દરરોજ ભોજન અને એક સોનામહેરની દક્ષિણા માગી. લેભી બ્રાહ્મણ ખાઈ ખાઈ એકી નાખ અને દક્ષિણા લઈ આવો. આમાંથી તેને કોઢ થા. ઘરના માણસોએ તેને તિરસ્કાર કર્યો. બ્રાહ્મણને પસ્તાવો થયો. તેણે તેને ચેપ તેમને યુક્તિથી લગાડી બહાર ચાલ્યા ગયા. ગામના લેકેએ તેના કુટુંબને કાઢી મૂક્યું. બ્રાહ્મણ રખડતે રખડતે ઔષધ મેળવી સાજો થઇ રાજગૃહનગરમાં આવે તે વખતે ત્યાં દેએ સમવસરણ રચ્યું હતું. દ્વારપાળ પિતાની જગ્યાએ આ બ્રાહ્મણને બેસાડી સમવસરણમાં ગયા. તૃષાની વેદનાથી બ્રાહ્મણ મૃત્યુ પામી દેડક થયે. આ દેડકાએ સમવસરણના સમાચાર સાંભળ્યા અને જાતિ સ્મરણજ્ઞાન પામી સમવસરણ તરફ આવે છે તેટલામાં તારા ઘોડાની ખરી તળે ચગડાઈ દેડકે મૃત્યુ પામી દેવ થયે. આ દેવ કુદ્ધિનું રૂપ લઈ તારા સમકિતની પરીક્ષા કરવા અહિં આવ્યા હત”
શ્રેણિકે પૂછયું, “ભગવાન ! હું નરકે જઈશ?” ભગવાને કહ્યું શ્રેણિક ! જેમ કાલ સીરિક પાસે હિંસા મૂકાવવી, કપિલા બ્રાહ્મણી પાસે દાન અપાવવું કઠિન છે. તેમ તારે માટે નરક ટાળવી અશક્ય છે. પણ તું ખેદ ન કર આવતી ચોવીસીમાં તું પદમનાભ નામે પ્રથમ તીર્થંકર થઈશ”
શ્રેણીક સમવસરણથી રાજમહેલ તરફ ગયા. રસ્તામાં એક મચ્છી મારનું કામ કરતા સાધુને દેખ્યા તેમને આવું ન કરવું જોઈએ તેમ સમજાવી તે આગળ ચાલ્યો. ત્યાં સગર્ભા સાધવી દેખી. તેણે તેને ગુપ્ત ઘરમાં રાખી. સાધુ અને સાધવીનું રૂપ વિકુવનાર દુર્દરાંકદેવ આશ્ચર્ય પામ્યા અને પ્રગટ થઈ શ્રેણિકને કહેવા લાગ્યો, “શ્રેણિક ઈને કહ્યું હતું તેમ તું ખરેખર દઢ સમકિતી છે” તેણે શ્રેણિકને સુંદર હાર અને બે ગેળા આપ્યા.
