________________
૬૩
ગેાશાલાને તેજોલશ્યાને વિધિ શીખવાડવાથી ભવિષ્યમાં અનનુ કારણ થશે એમ જાણવા છતાં પ્રભુએ ગે શાલાને વિધિ શીખવાડચા.
ભગવાને કુમારગામથી સિદ્ધાર્થ પુર તરફ વિહાર કર્યાં. જ્યારે તેઓ પૂર્વે કહેલ તલવાળી જગાએ પહાચ્યા. ત્યારે ગેાશાળા ઓલ્યા : “ ભગવાન ! આપે ભવિષ્યવાણી ભાખી હતી કે આ તલના છેડ ફળશે પણ તે ફળ્યો નથી. ’’
નજીકના જ ભાગમાં ઉત્પન્ન થયેલ તે તલના છેડને બતાવી ભગવાને કહ્યુ : આ તેજ તલને છેાડ છે કે જેને તે ફૈકી દ્વીધા હતા. ’
ટ
ગેાશાળાને ભગવંતના કથન પર વિશ્વાસ ન આવ્યો. તેણે છેડ પાસે જઈ કળિ તાડી જોઈ તે તેમાંથી સાત તલ નીકળ્યા. નિયતવાદના સિદ્ધાંતાથી આકૃષ્ટ થયેલ ગાશાળા હવે તેને પાકે સમક બન્યા. તેને ખાતરી થઈ કે ગમે તેટલા ઉપાય કરીએ, છતાં જે ખનવાનુ છે તેજ બને છે. તે પોતાને સમર્થ વ્યક્તિ માનવા લાગ્યા. તેણે વિચાર્યું કે તેોલેશ્યાની પ્રાપ્તિ કરી હું... ભગવાનથી જુદે વિચરીશ અને પૃથ્વી પર પૂજાઈશ.
ગાશાલકે (૧) તેજલેશ્યા લબ્ધિ અને (૨) અષ્ટાંગનિમિત્તનું જ્ઞાન પ્રાપ્ત કર્યુ.
સિદ્ધા પૂરની સીમમાંથી ગેાશાળા તેોલેશ્યા સાધવા માટે પ્રભુથી છૂટા પડચા અને શ્રાવસ્તી નગરીમાં ગયો. ત્યાં તેણે એક કુંભારની શાળામાં રહી પ્રભુએ કહેલ વિધિથી છ માસ પર્યંન્ત તપ કરી તેજોલેશ્યા સિદ્ધ કરી. એક વખતે શ્રી પાર્શ્વનાથ પ્રભુના છ સાધુએ ગેાશાલાને મળ્યા. તેમની પાસેથી ગેાશાલો અષ્ટાંગ નિમિત્તશાસ્ત્ર શિખ્યો. આવી રીતે તેોલેશ્યા લબ્ધિ અને અષ્ટાંગ નિમિત્તનું જ્ઞાન મળવાથી ગવ ધરતા ગેાશાળા હું સર્વજ્ઞ છે.
*
એ પ્રમાણે પેાતાની પ્રસિદ્ધિ કરવા લાગ્યો.
