________________
૬૪
શખ રાજા તથા આનંદ શ્રાવક્રે પ્રભુને કરેલું ભક્તિપૂર્વક વંદન સિદ્ધાથ પૂરથી વિહાર કરી પ્રભુ વૈશાલી નગરી પધાર્યાં. ત્યાં. સિદ્ધાર્થ રાજાના મિત્ર શંખ નામના ગણરાજે પ્રભુને ભક્તિપૂર્વક વંદન કર્યું. ત્યાંથી વિહાર કરી પ્રભુ વાણિજ નામના ગામે આવી બહારના કાઈ પ્રદેશમાં પ્રતિમા ધરીને રહ્યા. તે ગામમાં માનન્દ નામના શ્રાવક રહેતા હતા તે હંમેશાં છઠે તપ કરતા અને સૂર્યની આતાપના લેતા હતા. શ્રાવકની ઉત્કૃષ્ટ ક્રિયા કરતા તપસ્વી આનન્દને અવધિજ્ઞાન ઉત્પન્ન થયું હતું. તે પ્રભુ પાસે આવી વન કરી ખેલ્યો કે હે પ્રભુ આપને ધન્ય છે કેઆવા ઘેર ઉપસર્ગો થવા છતાં આપે સમભાવે સહન કર્યાં. હવે આપને થાડાજ વખતમાં કેવળ જ્ઞાન ઉત્પન્ન થશે. ' ઇત્યાદિ પ્રભુની સ્તુતિ કરી આનંદ પેાતાને ઘેર ગયો.
દશમું ચામાસુ
વાણિજ ગામથી વિહાર કરી પ્રભુ શ્રાવસ્તી નગરીએ પધાર્યા. ત્યાં દશમું ચામાસુ વિવિધ તપ વડે પૂર્ણ કર્યુ. શક્રેન્દ્રે કરેલી પ્રભુની પ્રશ’સા
ત્યાં
ચાતુર્માસ પુરું થતાં પ્રભુ નગરીની બહાર પારણું કરી વિચરતા વિચરતા મ્લેચ્છ લેાકેાથી ભરપૂર દૃઢભૂમિમાં ગયા. પેઢાલ નામના ગામની ખહાર પાલાસ નામના ચૈત્યમાં પ્રભુએ અઠ્ઠમ તપ કરી પ્રવેશ કર્યાં. અને એક રાત્રિની પ્રતિમા ધરી રહ્યા. હવે આ વખતે શક્રેન્દ્રે અવધિજ્ઞાનથી પ્રભુને ધ્યાનમગ્ન રહેલા બેઈ તુરત સિંહાસન પરથી ઉતરી જઈ પ્રભુને વંદન કર્યુ. પછી ઈન્દ્ર ધૈય ગુણની પ્રશંસા કરતાં પેાતાની સુધર્મસભામાં બેઠેલા દેવા સમક્ષ કહ્યું- સૌધર્મવાસી સ` દેવતા શ્રીવીર પ્રભુનો અદ્ભૂત મહિમા સાંભળેા. પંચ સમિતિને ધારણ કરનાર, ત્રણ ગુપ્તિએથી પવિત્ર, ક્રોધ, માન, માયા અને લાભથી પરાભવ નહિ પામેલ, આશ્રવરહિત અને દ્રવ્ય, ક્ષેત્ર, કાલ કે ભાવમાં કોઈ પ્રકારે પણ બુદ્ધિના પ્રતિખંધ નહિ કરનાર, એ પ્રભુ એક રૂક્ષ પુગ્ધળ પર દૃષ્ટિને સ્થિર
