________________
૩૫
:
અચ્છ ક્રેક પર સિદ્ધાર્થ વ્યંતર ઘણા ગુસ્સે થયેા, તેથી ગામમાં તેની હલકાઈ કરાવવા લેાકેાને જણાવ્યુ` કે—આ નિમિત્તિઓ ચાર છે.’ લેાકેાએ પૂછ્યું કે સ્વામી, તેણે શું અને કનુ ચાયુ છે ?” સિદ્ધાર્થ એલ્સે, ૮ એણે વીરઘેાષ નામના નાકરના દશપલ પ્રમાણ વાટકો ચારીને વીરઘાષના ઘરની પછવાડે પૂર્વાદિશામાં ખજુરી નીચે દાટચે છે. વળી ઇન્દ્રશાંના ઘેટા ચારીને તે ખાઈ ગયેા છે : તેની નિશાની એ કે તે ઘેટાનાં હાડકાં પોતાના ઘરની એારડી નીચે દાટયાં છે. વળી આપાંખડીનું ત્રીજું પણ એક દુશ્ચરિત છે, પણ મારાથી તે કહી શકાય એવુ નથી, તેની સ્ત્રી પાસે જઈ પૂછશેા તે તેની સ્રી કહેશે. લેાકાએ તુરત જ અચ્છ દકને ઘેર જઈ પૂછ્યું. અચ્છંદકને પોતાની પત્ની સાથે અણબનાવ રહેતા; વળી તે દિવસે તેણીને તેણે મારી હતી; તેથી અચ્છદકની પત્ની ખેાલી કે “ એ પાપિઋતુ માઢું, પણ જોવા ચેાગ્ય નથી, કારણ કે તે પોતાની બહેનને પણ ભાગવે છે.
૮૮
,,
આવી રીતે લેાકેામાં હલકે પડવાથી અચ્છ દક ઝંખવાણા પડી ગર્ચા અને કોઈપણ માણસ પ્રભુ પાસે ન હતું ત્યારે પ્રભુ પાસે આવી દીનપણે નમીને એલ્યેા કે, “ હે સ્વામી! આપ તે વિશ્વવધ હાવાથી જ્યાં જ્યાં આપણા ચરણ કમલથી પૃથ્વી પાવન થાય છે ત્યાં ત્યાં પૂજાઓ છે. પણ હું દયાળુનિધિ મારી તેા અહી' જ આજીવિકા છે માટે મેં કરેલા અપરાધ માફ કરે અને લેકામાં થતી લઘુતાથી ખચાવે.” પ્રભુએ વિચાર્યું કે, અહી રહેવાથી આને અપ્રીતિ થશે. માટે જગતનું' ભલું કરવાને ઈચ્છતા મારે અહીથી વિહાર કરવા શ્રેયસ્કર છે.’
મારાક ગામથી વિહાર કરી પ્રભુ શ્વેતાંખી નગરી તરફ ચાલ્યા. માગ માં ગાવાળિયા મળ્યા તેઓએ કહ્યુ કે, હું સ્વામી ! આપ જે માગે જામે છે તે માગે નકખળ નામે તાપસેાના આશ્રમ આવે છે. ત્યાં હમણાં એક ચંડકૌશિક નામે દૃષ્ટિવિષ