________________
લીધી. તેને દીક્ષિત થયેલે સાંભળી વિશ્વનંદી રાજા સ્વજને સાથે મુનિ પાસે આવ્યું અને તેને નમી, ખમાવીને રાજય લેવાની પ્રાર્થના કરે . પંતર વિશ્વભૂતિને રાજ્યની ઈરછા ન હતી એટલે રાજામહેલમાં આવ્યું અને વિવભૂતિ મુનિએ ગુરુ સાથે બીજે વિહાર કર્યો.
દીક્ષા લીધા પછી વિભૂતિમુનિ વિવિધ તપ કરવા લાગે. છડું, અઠ્ઠમથી લઈ માસક્ષમણ સુધીની તીવ્ર તપશ્ચર્યા કરતાં કરતાં દેશ વિદેશમાં વિહાર કરવા લાગ્યો.
એક સમય વિવભૂતિમુનિ મથુરા ગયા અને માસક્ષમણની સમાપિત કરી, પારણાને દિવસે નગરમાં ગોચરી માટે ફરવા લાગ્યો. તે દિવસે કુમાર વિશાખનંદી પણ લગ્ન કરવા માટે ત્યાં આવ્યો હતો અને પોતાની જાન સાથે રાજમાર્ગ પર જઈ રહ્યો હતો. કાળગે વિવભૂતિ મુનિ ત્યાં થઈ ભિક્ષા માટે જઈ રહ્યો હતે. એને દેખી વિશાખનંદીના સેવકેએ કર્યું, “રાજકુમાર, આપ આ મુનિરાજને ઓળખો છે?”
વિશાખનંદીએ કહ્યું-“ના” સેવકોએ કહ્યું, “એ વિવભૂતિકુમાર છે ” વિશ્વભૂતિ મુનિને દેખતાં જ વિશાખનંદીની આંખોમાં ક્રોધ ભરાઈ આવ્યું. સશેષ નેત્રેથી એ મુનિને જોઈ રહ્યો હતે. એટલામાં એક ગાયે વિવભૂતિમુનિને શિંગડાના પ્રહારથી ભૂમિ પર પાડી નાખે.
એ દશ્ય જોઈ વિશાખનંદી અને એના નોકરો ખડખડાટ હસી પડ્યા. “એક પ્રહારથી ઘણુ કેઠા પાડી નાખવાનું તમારું બળ કયાં ગયું ?” વિભૂતિમુનિ ગાયને શિંગડાઓથી પકડી ચકની પેઠે ઉપર ઘુમાવતાં બેઃ “દુર્બળ સિંહનું બળ પણ શિયાળીઆઓથી નથી ઉલ્લંઘાત” વિશ્વભૂતિમુનિના આવા શૌર્યથી વિશાખનંદી અને સેવકે ઝંખવાણ પડી ચાલ્યા ગયા.
વિAવભૂતિમુનિ ત્યાંથી પાછા ફર્યા. સાધુ જીવનનું પાલન કરતાં આયુષ્ય પૂર્ણ કરી મહાશુક કપમાં ઉપન્યા.