________________
ઇશ્વર વિષે.
(૪) દેખા હય સો કિસે કહું કહે કે પતિયાય;
હરિ ઐસાકા તૈસા હય, હરખ હરખ ગુન ગાય.
મેં પરમાત્માનાં દર્શન કીધાં છે તે કેણને કહું? અને જે કહું તે કોણ માનશે?-ઇશ્વર તે એકને એકજ યાને સદા એકસમાન છે માટે હું તો તેનાં હરએ હરખે ગુણ ગાવું છું, ત્યારે તેની યાદમાં ચકચુર છું.
સાહેબ તેરી સાહેબી, સબ ઘટ રહી સમાય;
જયું મેહદી કે પાતમે, લાલી લખી ન જાય. - જેમ મહેદીનાં ઝાડનાં પાદડાંમાં લાલી રહેલી છે, પણ બાહેરથી તે દેખી શકાતી નથી તેમ “એ સાહેબ” તારી સાહેબી સર્વ ઠેકાણે છે, જેને તું દરેક આકાર કે શરીરમાં રહેલો છે, પણ બાહેરથી ચાને આ ખાકી આંખેએ તું જેવાઈ શકાતું નથી.
ઇશ્વર ક્યાં છે?
ખલેક બિન ખાલી નહિ, સુઈ ધરનકે કેર; આગે પિછે રામ હરે, રામ બિનાં નહિ ઔર.
એક સેય જેવી પણ નાની ચીજ રહી શકે એટલી પણ જગ્યા પરમાત્મા વિના ખાલી રહેલી નથી, એવી રીતે પરમાત્મા, આગળ પાછળ, સર્વે ઠેકાણે ને સર્વે વસ્તુમાં રહેલો છે, ને તે સિવાય બીજું કાંઈ નથી.
(૭) જર્યું નેનનમે પુતલી, યું ખાલેક ઘટ માંહે, ભુલા લેક ન જાનહિ, બાહેર કુંદન જાયે.
જેમ આંખમાં પુતળી રહેલી છે, તેમ પરમાત્મા પણ આ શરીરમાં જ રહેલો છે, પણ ભુલા પડેલા યાને માયાની જાળમાં લપટાયેલા લેકે જાણી શકતા નથી, તેથી તેઓ પરમાત્માને પોતાની બાહેરજ શોધવા જાય છે.
