________________
जीवदयाप्रकरणम् पागब्मि पाणे बहुणं तिवाति, अतिव्वते घातमुवेति बाले । णिहे णिसं गच्छति अंतकाले, अहोसिरं कट्ट उवेइ दुग्गं ॥५॥ हण छिंदह भिंदह णं दहेति, सद्दे सुर्णिता परहम्मियाणं । ते नारगाओ भयभिन्नसन्ना कंखंति कन्नाम दिसं वयामो ॥६॥ इंगालरासिं जलियं सजोतिं, तत्तोवमं भूमिमणुकमंता । ते डज्झमाणा कलुणं थणंति, अरहस्सरा तत्थ चिरद्वितीया ॥७॥ નરકમાં ઊંધા માથે ઉત્પન્ન થાય છે.
નારકીમાં ઉત્પન્ન થઈને અંતમૂહુર્ત માત્રમાં કપાયેલી પાંખવાળા, રૂવાટા વગરના પક્ષીઓ જેવા કદરૂપા શરીરને ઉત્પન્ન કરે છે. પર્યાપ્તિ પૂર્ણ કરે છે. ત્યાં તો “હણો, છેદો, ભેદો, બાળો' વગેરે પરમાધામીના શબ્દોને સાંભળીને તે નારકો ભયભીત થઇને રક્ષા માટે કઈ દિશામાં જવું ? તેની ચિંતા કરે છે.
જવાલાઓથી આકુળ અને ઉદ્યોતવાળા અંગારાના ઢગલા જેવી તપેલી ભૂમિ પર પસાર થતા નારકો અત્યંત દાઝે છે અને કરૂણ અવાજ કરતાં રડે છે ત્યાં બાદર અગ્નિનો અભાવ હોવાથી તેના સમાન ભૂમિ હોય તેમ સમજવું). આમ મોટા નગરના દાહથી પણ અધિક તાપથી બળતા ઉત્કૃષ્ટથી ૩૩ સાગરોપમ, જઘન્યથી દસ હજાર વર્ષ જેટલા દીર્ઘ કાલ સુધી ત્યાં રહે છે. તે નારકો તપેલા અંગારા સમાન ભૂમિને છોડી પાણી પીવાની અને તાપને
