Jivdaya Prakaranam

Author(s): Kalyanbodhisuri
Publisher: Jinshasan Aradhak Trust

Page 115

१०४
णमा
जीवदयाप्रकरणम् तामुपयान्तीति जीवदयायां यतितव्यमिति भावः । इतोऽपि जीवदयाऽऽसेव्येत्याह - जो जीववहाए जुत्तए, दारुणए मंसरसेण पुट्ठए । परदक्ख अयाणमाणए, से परिसे न ह दंसणिज्जए॥११॥
__ तद्दर्शनस्यापि कथञ्चित् पापबीजत्वात् । प्रतिपक्षमाह - नियसलिले(?) समदुक्नसोक्नए जीयलोभे सुतोसए । जो जीवदयाए जुत्तए से पुरिसे जए पूयणिज्जए ॥११२॥
જે હિંસક છે તેઓ અનંત વાર એ મૃત્યુસિંહના કોળિયા બને છે. માટે જીવદયામાં યત્ન કરવો જોઈએ. જીવદયાનું આસેવન કરવું જોઈએ, તેનું અન્ય કારણ પણ डे छ -
જેઓ જીવહિંસાથી યુક્ત છે, ભયંકર છે, માંસરસથી પુષ્ટ છે, બીજાના દુઃખને જાણતા નથી. તે પુરુષના દર્શન २॥ ५९॥ लयित नथी. ॥ १११ ॥
કારણ કે અમુક અપેક્ષાએ તેનું દર્શન પણ પાપનું કારણ છે. તેના પ્રતિપક્ષને રજુ કરે છે -
मो.
निससित (?) छे. सुम-दु:५मा सम भाव १. ग - ०से जयऽपूणि० । २. एतत्स्थाने ग-प्रताविमा गाथा - जइ रक्खइ नेय अलियए, नियधणं नियकलत्तए । जह तह वि ण एव रक्खए, ता किं पावइ कोइ सु(दु)क्खए ? ॥ एषा चाधिका ख - प्रतौ - ज़ह णियसंलीलए णियव(ध)णे णियकल(त)ए । जइ तह णेय रक्खइ ता किं पावइ कोइ दुक्खए ।