________________
૫૪૭
વૈષ્ણવ-ગુરૂ-ધર્મ-કર્મ.
પ્રકરણ ૧. अविश्वासो न कर्तव्यः सर्वथा बाधकर सः । ब्रह्मास्त्रचातको भाव्यौ प्राप्तं सेवेत निर्ममः ||
( શ્રીમદ્ વલ્લભાચાર્યજીકૃત विवेकधैर्याश्रय श्लोक ११.)
ભગવાન ઉપર અવિશ્વાસ સર્વથા ન કરવા. અવિશ્વાસ એજ સર્વ પ્રકારે બાધ કરનાર છે. અને તે વિષે બ્રહ્માસ્ત્ર અને યાતકનું દ્રષ્ટાંત થાયેાગ્ય છે. બ્રહ્માસ્ત્ર માટે રામાયણમાં વિસ્તારથી કથાપ્રસંગ છે. પરંતુ, ઉપરના શ્લોકને અત્રે એટલુ જ કહેવું ખસ છે કે, જ્યાંસુધી બ્રહ્માસુર નામના મંત્ર ઉપર રાવણુના પૂર્ણ વિશ્વાસ હતા, ત્યાંસુધી હનુમાનજી જેવા અતિપ્રબલ ચેાધા, કેબલ બ્રહ્માસ્ત્ર મંત્રને ચેગેકરીને ધાઇ રહ્યા. તથાપિ રાવણના મનને વિષે રખેને એ નાસી જશે તેા ? એવી શંકા ઉત્પન્ન થઇ અને હનુમાનજીને લેઢાની સાંકળે બાંધ્યા. અર્થાત્ બ્રહ્માસ્ત્ર મંત્ર ઉપરથી એની અહા ઓછી થઇ અને સાંકળપર વધી તેનું પરિણામ એજ થયું કે હનુમાનજી સાંકળ તાડી છુટી ગયા. તેજપ્રમાણે ચાત। અને મેધનું દ્રષ્ટાંતછે. આખી વાઋતુમાં ગમે તેટલા વરસાદ વરસે વા મુળગા ન વરસે, પશુ
