________________
સાંભળે, વાંચે, સમજે અને તેમાંથી જે કર્તવ્ય નિકળે તે ગ્રહણ કરે. કેટલીક બાબતેને દુરાગ્રહ પકડી ભગવાથી વિમુખ થવાના સાધનો ન કરે. અને કોઈ પણ પ્રકારે મન શ્રીકૃણચરણમાં લગાડે, એજ મારી સર્વે “વે પ્રત્યે ભલામણ છે.”
देवकीनंदनाचार्य."
આ ઉપર ટકેલો લેખ શ્રીમદ વલ્લભાચાર્ય કુળદીપક મહારાજ શ્રીદેવકીનંદનાચાર્યજીએ સ્વતઃ પોતાના સંપ્રદાયના વૈષ્ણવવર્ગ સમસ્ત જોગ લખી મો લેલે, તે વાંચનારા પિતાની બે આંખો ચોટાડીને વાંચશે, સાંભળનારા તે કાન દઈને સાંભળશે, પણ તેટલાજ માત્રથી વળ્યું શું? જોવાની આંખ અને સાંભળવાના કાનને ઉપગ માત્ર આ અગત્યના લેખના સંબંધમાં બસ નથી. આને માટે, આંખ અને કાન તો ઠીક, પણ તે બેઉ કરતાં સાનની વધારે જરૂર છે. મીઠા મીઠા ઠોર અને રાતા પીળા ઉપરણાની પ્રસાદી, મોટી મોટી ભેટ ધરનાર વૈષ્ણવિને આપનારા મહારાજે બીજા ઘણુએ છે, પણ આવી અંતરશુદ્ધિ કરનારી મહાપ્રસાદી, વગર ભેટે, વૈષ્ણવ માત્ર, જેઓ તેના ભાગી હોય તેમને ત્યાં, ઘેર બેઠે પહોંચતી થાય એવી વેઠ કરનારા સદ્ગુરુ મહારાજ સાંપ્રત વખતમાં કણ અને કયાં છે? હું એમ નથી કહેવા માગતું કે આ મહારાજના જેવા સદાચારી, ભગવત સેવાને વિષે આગ્રહી, શ્રુતિ સ્મૃતિ આદિશાએ અને સ્વમાર્ગના જ્ઞાનની બાબતમાં એમના કરતાં પણ ચઢીઆતા, એવા બીજા મહારાજે છે જ નહીં. કેમકે આમ વિચારવું
