________________
७१
શાલ દુશાલાના ગાંસડા લેતા આવ્યા છે એમ જણાવ્યું હતું. પરંતુ, વિજયસિંહજીએ, કલ્યાણસિંહજીના સંકેત પ્રમાણે માત્ર બેજ ગાંસડામાં એકમાં કડાં સાંકળા તથા બીજામાં શાલ દુશાલા આણે લાં અને બાકીના બધાં ગાંસડામાં દોરડાં આણેલાં હતાં. આ બેઉ રાજાઓએ પિતાપિતામાં એ સંકેત કરી રાખ્યો હતો કે હું ઇસારે કરું કે તરત આ અફીણુઆઓને પછવાડેથી પકડી પાડે એવો તમારી ફેજને હુકમ કરો, અને તમે ઈસારે કરશે એટલે બેસી જઈ મારા તરફની હારના માણસને પાછળથી પકડી લેવાને હું મારા સિપાઈઓને હુકમ કરીશ. પછી પિલા વિદાયગીરી લેવા આવેલા બધાઓને બે પંક્તિ કરી બેસાડી દીધા. તે બંને હારની પછવાડે બંને રાજાઓએ પિતાપિતાના સન્યની પલટન ઉભી રાખી. તેને આગળને નાકે મહારાજ શ્રી બીરાજમાન હતા. અને તેની જોડે બેઉ પાસે બંને રાજા પિતાના સૈન્યની પંકિતને નાકે ઉભા રહ્યા હતા. આ જમવા બેસનાર આસરે ૨૦૦ માણસ હતું અને રાજાઓનું બબે સે માણસ અકેક કારમાં તથા બાકીના છુટા ફરતા હતા. જે રાજાઓએ આંખને અણસાર કર્યો કે બે સિપાઈઓએ મને બી અકેક અફીણીને પકડી લીધે. બીજા ફરતા સિપાઈઓએ દોરડાંનાં ગાંસડી છોડી સરવેને ઝટ બાંધી લીધા. આ પ્રમાણે પિતાના કૃપાપાત્રોની વલે થતી જોઈ શ્રીગીરધરજી મહારાજે રાજાપ્રત્યે કહ્યું, આ તમે શું કરો છો? તેને ઉત્તર કલ્યાણસિંહે એ
દીધો કે, “પાનાથ મંત્ર અને સમય નહિ દે.”અને સર્વ બંધીવાનને કીસનગઢ મોકલી દીધા. શ્રીગીરધરજી મહા
