________________
૭૯
કહી તે તે ન માનવી, તે વખતે 'સના જેવા દુધરૂપી સારગ્રાહી સ્વભાવ રાખવા. પણ કાગડાની પેઠે વિટાપર જ બેસવાને વસાવ કદી પણ નહીંજ રાખવા.
માંખીને સ્વભાવ એવા હોય છે કે જ્યાં ચાંદુ હોય ત્યાં જઇને મેસે. જુએ પરમ દિવસની સભામાં જ્યારે રાઘવાચાર્યજીને પુછવામાં આવ્યું કે, તમારા નિબાર્ક સપ્રદાયમાં પાદુકા પૂજનને રીવાજ છે કે નહીં ? ત્યારે તેમણે જણાવ્યું કે રીવાજ તા છે પણ નારા થયા છી’--આટલા શબ્દો તેમના મુખમાંથી નિકથતાંજ પાદુકાપુજનના પ્રતિપક્ષ જે ધાડા લાકો અહીં ખેડેલા હતા તેઓએ વણ્યુ કે અમારા જય થઇ ગયા. તે તરત તાળીઓ પાડી સાબાશી આપવા લાગ્યા એ તાહીકન થયું કે, તે વખતે તેજ સંપ્રદાયના શાસ્ત્રી ભીમાચાર્યજી અહીં
ૐ નીતિશાસ્ત્રમાં પણ કહેલુ છે કેઃ
प्राज्ञः प्रवदतां पुसला वाचः शुभाशुभाः । गुणवद्वाक्यमादत्ते हंसः क्षीरमित्रांभसः ॥
د
અર્થ-હસ જેમ પાણી અને દુધના મિશ્રણમાંથી દુધ માત્ર લે છે, તે પ્રમાણે ડાહ્યા માણસ લોકેાના ભાષણમાંથી ગુયુક્ત વચન હૈાય તેટલાંજ ગ્રહણ કરે છે. અને~~
अज्ञः प्रवदतां पुंसां श्रुत्वा वाचः शुभाशुभाः । दोषवद्वाक्यमादत्ते पुरीषमिव सुकरः ॥
અર્થ ––ડુ!કર (ભુંડ) જેમ (સર્વ પદાર્થ છેડીને) વિષ્ટા ગ્રહણ કરે છે, તેમ મૂર્ખ જન ખેલનારના ભાષણમાં દોષયુક્ત હોય તેજ હો છે.
મ. ક.
