________________
૬૮
પ્રકરણ ૪.
પાછલા પ્રકરણ ઉપરથી વાંચનારના જોવામાં આવ્યું હશે કે ગોસ્વામિ શ્રીદેવકીનંદનાચાર્યજીએ પોતાના વૈદિકધર્મની આવશ્યકતાના પ્રથમ આપેલા ભાષણમાં ૧૬ સંસ્કારોનું નામેચ્ચારણ માત્ર કરી, તે ષડશ સંસ્કારની કંઈક ધ્વનિ તેમણે આપણું કાન ઉપર નાંખેલી, તેની અસર લો કેપર કેટલી અને કેવી થઈ અને થશે તેનું અનુમાન કરવા અને તે ઉપર લંબાણથી ભવિષ્ય ભાખવાને સમય નથી. જે શાસ્ત્રને આધારે એ ઉપદેશ એમણે આપણને કર્યો, તે શાસ્ત્રના જ્ઞાતા તથા અભ્યાસીઓનો પણ યથાસત્કાર કરવાને આ મહારાજશ્રી ચુક્યા નથી. દ્વિતીય ષ વદ ૨ વાર સામે તારીખ ૨૮ મી જુનને દિને મુંબઈને શાસ્ત્રી પંડિતોને એક મેળાવાડે એમણે પોતાને ઉતારે કર્યો હતું. આ મેળાવડામાં આ સંપ્રદાયના ભૂષણરૂપ પંડિત શ્રી ગદૂલાલજીને મુખ્ય રાખીને, એલફીન્સ્ટન કોલેજને ન્યાયશાસ્ત્રી ભીમાચાર્યજી અને વ્યાકરણશાસ્ત્રી રાજારામ બોડસ, શાસ્ત્ર કાશીનાથ ગેલેલકર, મહારાજશ્રી કનૈયાલાલજીના નારાયણ શાસ્ત્રી, પંડિત ગલાલજીની વિદ્યાલક્ષ્મી પાઠશાળાના અધ્યાપક વાસુદેવાચાર્ય, કૃષ્ણશાસ્ત્રી મહાબળ, ભાળચંદ્રશાસ્ત્રી,શાસ્ત્રી રમેશજી વિગેરે મુંબઈના ઘણું સારા સારા શાસ્ત્રીઓ તેમજ ઘણું એક પુરાણું કે, વ્યાસજીએ, જ્યોતિષીઓ વિગેરે આસરે ૨૦૦ સંસ્કૃત હાજર હતા. તેમાંના પ્રથમ વર્ગના દરેક શાસ્ત્રીને પાંચ પાંચ, બીજા વર્ગનાને બેબે અને સર્વ સાધારણુ શાસ્ત્રી પુરાણુઓને અનેક રૂપીએ દક્ષણ આપી મહારાજશ્રીએ તેમને
