________________
स्त्रीणां पुंसां च भगवद्वमुख्याद्भक्ति बाधकात्। व्यभिचाराद् दुराचारो नान्योलोकोद्वयापहात् ।।
સ્ત્રી ના પુરૂષને શ્રીહરિથી વિમુખ કરનારો, ભક્તિમાં બાધકારક, આ લેકમાં અપકીર્તિ અને પરલોકમાં અલગતિએ પહોંચાડનાર એવા વ્યભિચારથી બીજું કંઈ વધારે દુખ નથી.
ત્યારે વૈષ્ણવ સંપ્રદાય કોઈ પણ પ્રકારે વ્યભિચારને અંગીકાર કરનારો છે એમ કહેનારનું મુખ બંધ કરવાને ઉપરનું એકજ વચન બસ નથી શું? આવાં પવિત્ર વચને તે આપણું આર્ય ( જેનો અર્થ માન્ય કરીને જ થાય છે તે) ધર્મના, આ સં. પ્રદાયને પૂજ્ય એવા ગ્રંથમાં જગેજ છે પણ પ્રારંભમાંજ આમ લેબાણ કર્યું પાલવે તેમ નથી. આ લખનાર, તેમ કરવા જતાં પિતાના ધારેલા ઉદેશની બહાર જવા માગતો નથી. શ્રીમદ્ દેવકીનંદનાચાર્યજીના પ્રસંગમાં શ્રીમુંબઈમાં બનેલા બનેની નોંધ માત્ર લેવાનું તેનું કામ છે. માટે ચાલતી કલમને આડે જતી અટકાવવાની તેને ફરજ પડે છે. વૈષ્ણવ-ગુરૂધર્મ-કર્મ ઉપર સ્વતંત્ર અને શાસ્ત્રીય નિબંધ લખવાનું કામ આ લખનારની અલ્પ શક્તિની છેલ્લી સીમાથી પણ છેનું છે વાતે, આડા જતાં અકીને, વૈષ્ણવ-ગુરૂ-ધર્મ-કર્મ એ નામનું મહત્વ સાચવવા માટે, હાલ તુરત બધું બાનુપર રાખીને, શ્રીમદ્ દેવકીનંદનાચાર્યજીને પિતાને બેલે, કેવલ મેઢે બેલેલા નહીં, પણ સ્વતઃ સહી કરીને, મુંબઈથી સિધાર્યા બાદ, શ્રી વલસાડ મુકામે પહોતા પછી, સમસ્ત વે
છે જેમાં એ મહારાજશ્રીએ જે પત્ર લખી મેકલ્યા હતા
