Tattvartha Karika

Author(s): Kirtipurnashreeji
Publisher: Kirtipurnashreeji

Page 34

બે જણા એક ઘરમાં ધાડ પાડે તેને સાઢુભાઈ કહેવાય. તમે મારા પપ્પા કેવી રીતે? પૂછનાર ગાંડો કહેવાય. મમ્મીનાં સંશોધન ન હોય, તે તો માનવું જ પડે. ગંગાનું પાણી નિર્મળ છે આ શ્રદ્ધાનો વિષય છે. લેબોરેટરીનું ત્યાં ચેકીંગ ન હોય. ગંગે ! હર હર પાપે ગંગા પવિત્ર જ હોય, તરસ્યાની તરસ જ મીટી જાય. આખું ભારત વડાપ્રધાનને સલામ કરે પણ વડાપ્રધાન ઝંડાને સલામ કરે. ઝંડાનાં કપડાં જોવામાં ન હોય. ઝંડો ઊંચો રાખવામાં રાષ્ટ્રની શાન છે. ત્યાં ચેકીંગ ન ચાલે. માના સ્તનમાંથી આવતું દૂધ શ્રદ્ધાનો વિષય છે. એ દૂધ નથી પણ અમૃત છે. વાત્સલ્યથી ભરપૂર હૃદય બને ત્યારે જ એ આંચળમાંથી દૂધ આવે છે. જે મા પોતાનાં બાળકોને દૂધ પાતી નથી તેનો ગગલો પચીસ વર્ષનો થાય તો ય ડીકો મારશે. આજે સ્ત્રીઓ સૌંદર્યના નામે બાટલીનાં દૂધ પીવરાવવા લાગી. આઈ.એમ. મોડર્ન, મધર મોડર્ન, વાઈફ મોડર્ન
કૂતરી કહે છે, મારાં ગલૂડિયાંને હું જ દૂધ પાઈશ, ગધેડી પાસે નહિ પીવરાવવા દઉં. બકરી પોતાનાં બચ્ચાં જ્યાં સુધી દૂધ ન પીએ ત્યાં સુધી કોઈને દોહવા ન દે. ગાય ભેંસ પણ પોતાનાં વાછરાં દૂધ ન પીએ ત્યાં સુધી બીજાને લાત મારી દે.
ગંગા જેવા નિર્મળ બનો. બટાટામાં જીવ શ્રદ્ધાથી સ્વીકારો. ત્રસંતિ-હાલી-ચાલી શકે. સ્થાવર હાલી ન શકે. માણસ મરે છે કે જીવે છે તે માટે રૂનું પૂમડું મૂકીને ચકાસણી કરે છે. માથા ઉપર થીજેલું ઘી મૂકે
5
- પર્વતમાં જીવ છે! ભગવાનની વાતો શ્રદ્ધાથી સ્વીકારવી જોઈએ. કૈવલ્યચક્ષુથી જોયેલી વાતો છે. ચર્મચક્ષુથી ન દેખાય.
કાપડિયા કાપડ લેવા જાય તો છેતરાય, પપૈયું લેવા જાઓ તો છેતરાઓ. આપણી સગી આંખે જ આપણને ઘણીવાર છેતર્યા છે. દાતણવાળાથી પણ છેતરાઓ ને શાકવાળાથી પણ છેતરાઓ. દૂધવાળાથી તો રોજ ઠગાઈ જાઓ. ક્યાં બાકાત રહ્યા છો ?
હઅંડે સ્વીકાર કર્યો વાઈફનો. વાઈફ રોજ તમારો ખરખરો કાઢે. મરચાં પાકેલાં લાવ્યા છો, લીંબુ સડેલાં લાવ્યા, વાલોળ ઘરડી લાવ્યા, ચોળી ખોરડી લાવ્યા. હે પ્રિયે ! બધે જ છેતરાયો છું, તારાથી પણ છેતરાયો છું. પરણીને પણ પસ્તાયો છું, ધાર્યું તું શું ને નીકળ્યું શું? આપણી આંખો કાચી છે, તેથી ભગવાનની વાતો સ્વીકારવી જ પડે. - ભૂતકાળના માણસોને તર્કની જરૂર ન હતી, હવે લોજિક આપવું પડે છે. તર્ક-વિતર્ક અને કુતર્કનો કાળ છે. સૂંઠ ખવાય તો બટાટાની કાતરી કેમ ન ખવાય? પહેલાં ધર્મ પમાડવો સહેલો હતો હવે મુશ્કેલ બનતો જાય છે.
અર્જુન કૃષ્ણ પાસે ગમ્ય, અગમ્ય પ્રશ્નોના ઉત્તર માંગતા હતા. યાજ્ઞવલ્કય પાસે ગાર્ગીએ પ્રશ્નો પૂછ્યા ખૂબ ઊંડી ઊતરી ગઈ. પણ પછી યાજ્ઞવલ્કયે શ્રદ્ધાના વિષયમાં કહી દીધું...
सर्वान् कामान् परित्याज्य माम् एकं शरणं व्रज.
ગાર્ગીએ સ્વીકારી લીધું. અર્જુન પણ છેલ્લે કૃષ્ણના શરણમાં નમી ગયો. નષ્ટો મોહક, સ્મૃતિ લબ્ધા, કિરિષ્ય વચનં તવ. અર્જુનના સ્વીકારથી કૃષ્ણ ખુશ થઈ ગયા.
ઓફિસર પાસે તમે ઝૂકી પડો છો, બકરી બેં બેં કરો છો. બૈરી પાસે માઉમીયાજીની મીંદડી થઈ જાઓ છો. પણ ઉપાશ્રય, મંદિરમાં વાઘ બની જાઓ છો. એક હજામ પાસે પણ તમે માથું નમાવી દો છો, ત્યાં ડાઉટ નથી. કારણ ફેમિલી હજામ વાળ કાપશે પણ માથું નહિ કાપે એવો વિશ્વાસ છે. હજામ શરણં ગચ્છામિ... અર્જુન કુરુક્ષેત્રમાં મૂકી ગયો, પણ આપણે ધર્મક્ષેત્રમાં ઝુકતા નથી. હૃદયની સાચી શ્રદ્ધા 'તે જ સમ્યગદર્શન છે.