________________
બેઠાં બેઠાં પણ નાની નાની ટેણકીઓ ગરબા લેવા માંડી છે.
વૃદ્ધોપજીવિનઃ શ્રવણ કાવડમાં માબાપને લઈને જાત્રા કરાવતો. મારવાડી ડોસીને જાત્રા કરવી હતી પાલીતાણા ઉપર દાદાની. દીકરો ડોલી કરવા ગયો પણ ડોલીવાળાએ બારસો માગ્યા, દીકરો પાછો આવી ડોસીને જાતે લઈને ચઢવા લાગ્યો. ધીમે ધીમે ચઢી ગયો. માજી દહેરાસરમાં પહોંચ્યાં. દીકરાએ માને પૂછ્યું, તારી શું ઇચ્છા છે? મા કહે, બેટા ! લાયો છે તો દાદાની પહેલી પૂજા કરાવ, અને મારવાડી બચ્ચાએ વા લાખમાં માને પૂજા કરાવી. અને બહાર આવીને ફરી પૂછ્યું, હવે શું ઇચ્છા છે? બેટા ! જાત્રા કરાવી તો હવે સાધર્મિક ભક્તિ કરે. અને આખા પાલીતાણાને ૩ લાખમાં જમાડ્યું. ફક્ત સાડાબારસો ડોલીના ન ખરચનાર માણસે માતાની પ્રસન્નતા ખાતર એક જ દિવસમાં છ લાખ ખરચ્યા. આવા પણ માડીજાયા ભક્તો આ કાળમાં હજી પણ છે. માણસ મરી જાય છે અને તેની કિંમત પછીથી અંકાય છે. એક દાંત પડી જાય ત્યારે જ જીભડીને એની કિંમત સમજાય છે. પછી જો જીભડી તે પડેલા દાંત આગળ સંભાળ રાખ્યા કરે છે. પણ જયારે બત્રીસે સલામત હોય ત્યારે સામું ય ોતી નથી. તેમ વૃદ્ધો માટે છે. રાંડ્યા પછીનું ડહાપણ શા કામનું ? વૃદ્ધજનોની સેવા અતિ પુન્ય બંધાવનાર છે.
ચોથું પુન્ય અરિહંતની ભક્તિ - શ્રીપાળ - મયણા જેવી. ચોથું પુન્ય ગરમાગરમ ભજીયા જેવું છે. તે છે અરિહંતની ભક્તિ. ભક્તિ દ્વારા તાજું તાજું નવું પુન્ય બંધાય છે. અને આ ભવમાં જ તે ભોગવાય છે. દેવગુરૂની ભક્તિ તે જ ઊંચામાં ઊંચું પુન્ય છે. માટે આ ચાર પુન્યો હંમેશાં કરતાં જ રહો : (૧) દયા (૨) દુઆ (૩) વૃદ્ધસેવા (૪) દેવગુરૂની ભક્તિ.
*-
-*
પ્રવચન ચોવીસમું : શ્રી તત્વાર્થકારિક
પરમાર્થી લાભે વા, દોશ્વાભક રવભાવેષ
. કુશલાનુબંધ મેવ સ્વાદનવધ યથા ક્મ...૩ અનંત ઉપકારી તારકજિનેશ્વરદેવના શાસનમાં લગાતાર પચાસ વર્ષ સુધી જેણે માંસભક્ષણ કર્યું છે તેવા એક માણસને ગુરૂ મળ્યા. શિવનો ભક્ત, અજૈન, હું માંસભક્ષણ નહિ છોડું આવો માણસ પણ જિનશાસનને પામીને પરમાતુ બન્યો અને જીવનભર માંસ છોડી દીધું. ટર્નીંગ પોઈન્ટ ઓફ લાઈફ શું નથી થતું? આવાં માણસોનાં પણ પરિવર્તન થયાં છે. કોણ આ મહાપુરૂષ ? રાજા કુમારપાલ.
પહેલાં ક્ષત્રિય હતા, પરમાત્માનું શાસન મળ્યું ન હતું, પણ મળ્યા પછી શ્રેષ્ઠ કોટિના શ્રાવક બન્યા. તુજ શાસનરસ અમૃતદીઠું, સંસારમાં નવિ દીઠું રે... અત્યારે તેઓ વ્યંતરદેવ છે, ભગવાનની ભક્તિ શું નથી આપતી? તેઓ ગણધરપદ પણ પામવાના છે. પદ્મનાભસ્વામીના ગણધર થશે. | સામાયિક પ્રતિક્રમણ કદાચ ન કરી શકો તો પણ જિનપૂજા તો અવશ્ય કરવી જોઈએ. સાધુને બ્રહ્મચર્યવ્રત વગર ન ચાલે. શ્રાવકને જિનપૂજા વિના ન ચાલે.
ષોડશકમાં પૂ. હરિભદ્રસૂરિજી મ.સા. લખે છે કે, શ્રાવક મોક્ષમાર્ગની નજીક આવી ગયો તેની ખાત્રી શું? ત્યાં ઉત્તર આપેલ છે કે, જિનપૂજનકરણ લાલસમતિ કદાચ સમકિત ન પામ્યો હોય પણ જિનપૂજા પ્રથમ આવવી જોઈએ. પ્રભાત પહેલાંનો સમય અરૂણોદય કહેવાય. ઉષાપ્રગટી કહેવાય. અધ્યાત્મની ક્ષિતિજ. પ્રીતિ અનુષ્ઠાન... પરમાત્મા પ્રત્યેનું આકર્ષણ અંતરાત્મામાં ઉમેરાઈ જાય.
તા : - • '3
