Tattvartha Karika

Author(s): Kirtipurnashreeji
Publisher: Kirtipurnashreeji

Page 72

સાચા ગુરુભક્તને તો મન સમર્પિત હોય છે. બહુવેલના બે આદેશ આપણે ત્યાં લેવાય છે. આંખની પાંપણ હલે છે, વારંવાર રજા માંગવી પડે છે, પાંપણનો અધિકાર પણ ગુરુને સ્વાધીન છે. વારંવાર રજા લેવા જાય તો ગુરુચેલાના દિવસો બગડી જાય.
ચારશીનના સ્વામી ગૌતમ, પાંચમું જ્ઞાન નિશ્ચિત હોવા છતાં સમર્પણ ભાવ એવો જોરદાર કે, ક્યારેય પોતાના જ્ઞાનનો ઉપયોગ કર્યો નથી - જ્ઞાની છતાં નમ્ર હતા. આપણી પાસે હોય તો ફાલીએ ને ફૂલીએ.
મારું જ્ઞાન હું વાપરું તો મને અહંકાર થાય ને? આવા ગૌતમ હતા. ચંડરૂદ્રાચાર્ય હતા, કષાયોની હાલત ઘણી હતી. આગ જેવો સ્વભાવ હતો. તડતડિયો કોલસો, સળગતો અંગારો. એક બાજુની રૂમમાં બેસતા હતા.
કોઈની પ્રકૃતિને સમજતા ચાલો તો ઝઘડા ન થાય. જીવતા જીવો સાથે સમાધાન કરીને જ જીવવાનું છે. નિગોદમાં કેટલા હતા? અનંતા. જયાં સિદ્ધશિલામાં જવું છે ત્યાંય અનંતા છે. પાર્લામાં સાસુનો બંગલો જુદો, વહુનો અને દેરાણીનો જુદો. પછી મોલમાં રહેવું ફાવશે? પાંચ ભેગું રહેવું ન ફાવે તો પાંચસો ભેગું ફાવે? વસુધૈવ કુટુમ્બકમ્ માનીને જીવતાં શીખો.
હવે તો વૃદ્ધ કરતાં જુવાનિયાઓને વધારે એટેક આવી જાય છે. કેટલા વર્ષ આ કાળમાં જીવવાનું ? ૪૦ કે પીસ્તાલીશ.... બહુ બહુ તો સિત્તેર... વૃદ્ધોનું હાર્ટ મજબૂત હોય છે. યુવાનિયા પૈસા કમાવાના શોખમાં નાની વયમાં બ્રેઇન હેમરેજ અને એટેકના ભોગ બની જાય છે. ઘણું પ્રસ્તપણું નકામું. જીવવું થોડું ને જંજાળ ઝાઝી. માણસની ધનની લાલસા ક્યારેય મટતી નથી. કદાચ પેટમાં ચાર રોટલી પડે તો હોઈમાં કરશે પણ છ હજારને બદલે સાત હજાર મળે તો ના નહિ પાડે. પરિગ્રહ પરિમાણ એ બ્રેઇન હેમરેજની દવા છે. નિર્વાહની કલ્પના સાધન કલ્પી લો પછી ઇચ્છાઓનો અંત આવી જશે.
જે જન અભિલાષ રેતે તો તેહથી નાસે તરસમ જે ગણે રે, હની નિત્ય રહે પાસે.
સંભવ સાંભળો રે સાહિબ અરજ અમારી. - શ્રીપાળે મહેણું સાંભળ્યું, રાજાનો જમાઈ જાય છે. ઉત્તમ પુરૂષો આપણુણોથી પ્રસિદ્ધ છે. મધ્યમ માબાપથી, અધમ મામાથી, અને અધમાધમ શ્વસુરથી પ્રસિદ્ધ છે. શ્રીપાળ કમાવવા નીકળ્યો ને માતાએ શિખામણ આપી. સંકટ વખતે નવપદને મૂકીશ નહિ, રયાણીએ જાગતા રહેજો. સર્વ સમય સાવધાન. - ચંકદ્રાચાર્ય પાસે છોકરો મશ્કરીથી ચેલો બની ગયો ને દીવો પ્રગટી ગયો. આજે જ દીક્ષા, આજે જ કેવલજ્ઞાને... આ ઉત્કૃષ્ટ કક્ષાની ભક્તિનું ફળ છે. શિષ્ય તો ગુરુના ચરણમાં પડે પણ ગુરુ શિષ્યના ચરણમાં પડ્યા. શિષ્યથી ગુરુ પણ કેવલ પામ્યા. કષાય ચાલ્યો ગયો. દેવભક્તિ આસાન છે. ગુરૂભક્તિ કપરી છે. ચંદનબાલા, મૃગાવતી સમર્પિત ભાવથી તરી ગયાં. મોક્ષ માટે આવો સમર્પણનો એક જ ભવ બસ છે. બેડો પાર છે.
--
.