Shubh Sangraha Part 05

Author(s): Bhikshu Akhandanand
Publisher: Sastu Sahityavardhak Karyalay

Page 339

શ્રીકૃષ્ણાષ્ટમી અથવા ગાળઆઠમ
१३३ - श्रीकृष्णाष्टमी अथवा गोकळआठम
૩૧૩
દેખતે દેખતે આ ગયી--જન્માષ્ટમી કી વહુ પુણ્યમયી તિથિ આ ગયી, જિસકી આશા મે કરેાડાં આંખે ટકટકી લગાયે હુઇ થા. ભક્તો કે હૃદય મેં ભક્તિ કા અનંત સ્રોત ઉમડાનેવાલી; જ્ઞાનિયાં કૈં હૃદય ગે જ્ઞાન કા અશેષ આલેક પ્રજ્વલિત કરનેવાલ; સંસાર કી સસ્રો જ્વાલાએ સે જરિત હાનેવાલે સસારી જીવાં કૈા શાંતિ દેવાલી; મેહાન્ધાં કે મહામેાહ- તિમિર ક! નાશ કરનેવાલી; અત્યાચારી, અનાચારી, અસુર-પ્રકૃતિ માનવાં કે હૃદય મેં ભય પેદા કરનેવાલી; શાંત, શિષ્ટ ઔર સાધુ-સ્વભાવ પ્રજાજનાં કે આશા કી અભય વરદ વાણી સુનાનેવાલી ઔર અત્યાચારપીડિત આત્તેજનાં કે કાનાં મેં ઉનકે ત્રાણકર્તા કે શુભાગમન ક સુખદ સંવાદ સુનાનેવાલા પાવન િિથ આ ગયી. ભાદા ભક્રિયારી કી વહી અધિયારી રાત આજ ફિર અપને સાથ હજારેાં વર્ષોં કી પુરાની–ઉસ દ્વાપર યુગ કી-સમસ્ત પૂર્વસ્મૃતિયાં કા લપેટ લિયે આ ગઈ. યહ સબ કુછ આજ ભી હૈ; પર વસુદેવ કહાં હૈ ? બિના વસુદેવ કે વાસુદેવ કૈસે આયે? કહાં આય ? બિના વસુદેવ કે કૌન ઇસ અધકારપૂર્ણ સૂચિભેદ્ય રાત્રિ કે। ભેદ કર, યમુના કી અગાધ-જલરાશિ કા પાર કરેગા ! હું કાષ્ટ દેવકી- જૈસી માતા, જો ઉસ અનંત તેજ પુજ શિશુ કા ગર્ભ મેં ધારણ કરે, જો અપને બાહુબલ સે ભયકંર્ સે ભયંકર દાનવાં કા હંસતે– હંસતે સંહાર કર ડાલે, જો અપને જ્ઞાનબલ સે સારે સ`સાર ક્રા ચકિત વિસ્મિત કર દે, જો અપને મનેાખલ સે કઠિન સે કઠિન અવસરેાંપર ભી તનિક વિચલિત ન હૈ, ગાઢે-સે-ગાઢ દિનાં મે શ્રી જિસă અધરાં પર મદ-મધુર મુસ્કાન વિરાજત રહે, જો અનંત આત્માત્ર કી વંશી ખજા, ત્રિભુવન । અપની મુઠ્ઠી મેં કર લે ઔર જો અપને અમિત તેજ સે સહસ્રો સૂર્યો... કે બ્લાન કર્દે? નહીં; ન વડ વસુદેવ હૈ ન દેવકી ! તબ ક્િર કિસ બિરતે પર હમ ભગવાન કે આને કે લિયે કહે ? કિસ મુંહ સે હમ ભગવાન્ ક અવતાર લેને કે લિયે ભુલાયે' ? જબ તક હમ વસુદેવ હેાને કાંયાર નહીં હૈાતે; જબ તક હમ સ્વયં અષ અત્યાચારાં કા સહન કરતે હુએ સર્વાન્તઃકરણ સે સમત અત્યાચાર-અનાચાર ઔર વ્યભિચારાં કા અંત દેખને કે અભિલાષી નહીં હેતે; જબતક હમ સમસ્ત પાપાચરણોં કા નિરાકરણ કરને કે પ્રયાસી નહીં હાતે ઔર અપને ઉસ પ્રયાસ મેં હમ અપને આપકા ન્યોછાવર નહીં કર દેતે; જબતક હમ અપને નિયત ક` કે લિયે દૃઢતમ સંકલ્પ કા લૌહ–વમ્મ ધારણ નહીં કરતે ઔર જબતક હમારી માતા ઔર અહિનાં મેં સે એક ભી દેવકી કી તરહ સસાર સમસ્ત અત્યાચારાં કા મૂલેાચ્છેદ કરાને કા ખીડા નહીં ઉઠાતી, તખતક ભગવાન કા જીલાને કા-ઉન્હેં અવતરિત હેાને કે લિયે કહને કા-હમે કુછ ભી અધિકાર નહીં હૈ. હમારા સારા ક્રન્દન અરણ્યરેાદન કે સમાન હૈ.
જબતક હમ સચ્ચે હૃદય સે ભગવાન કા નહી. પુકારતે, જબતક અપને અંદર વસુદેવ દેવકી કા–સા મનેાભાવ પૈદા નહીં કરતે; જબતક હમ અપને કર્તવ્ય-કર્મોં કા પૂર્ણ કર ભગવાન કૃષ્ણ કી આજ્ઞાઓ કા પાલન નહીં કરતે, તખતક લાખ સિર પીટને, તે-ધેતે, ગડગિડાને ઔર છટપટાને સે ભી વે અવતરિત નહીં હૈાંગે; તખતક હમારી સારી પ્રાનાએ ઔર્ અનુનય–વિનય મૌખિક હી સમઝી જાયગી—આન્તરિક નહીં,
હંમ સ્વયં ઉનકી આજ્ઞા કા પાલન ન કરે'; ઔર ચાહે, કિ કુલ ખાતેં બના કર, ખુશામદ-ખરામદ કર, રે-પીટ કર, ઉન્હેં ખુલા લેયહ સથા અસંભવ હૈ. કારી ખાત અનાને સે ભગવાન્ નહીં. આ સકતે. વે કાઇ ખુશામદ–પસંદ રાજા તેા હૈ નહીં, જો હમારે મનેાભાવ ઔર ખાદ્ય-મૌખિક આચરણ કે ભેદ ! ન જાતે ઔર હમારી પ્રાર્થનાપર પિદ્મલ જાયે. વે તેા અન્તર્યામી હૈ, હમારે અંતરતમ પ્રદેશ કે કાને-કાને કા હાલ ઉન્હેં માલૂમ હૈ. હમારી ક્રાઇ ભી ખાત ઉનસે છિપી નહી હૈ.
યદિ હમ વાસ્તવ મે' ઉનકે આદેશાં કા પાલન કરે; ઉનકે બતાયે પથ કા અનુસરણ કરે;