Shubh Sangraha Part 05

Author(s): Bhikshu Akhandanand
Publisher: Sastu Sahityavardhak Karyalay

Page 346

૩૩૦
શુભસ’ગ્રહ-ભાગ પાંચમા
१३८ - भगवान श्री कृष्णपर अपवाद
જિસ સમય સારા ભૂમડલ રાક્ષસી ઉદ્દંડતા સે કાંપ ઉઠા થા; આકાશ મેં અત્યાચાર કે બાદલ મંડરા રહે થે; અબલા કે દુ:ખદ પ્રલાપ કણ કુંવર વિદી હૈા રહે થે; વેદ ઔર શાસ્ત્રો કે અમર વચનાં ઔર આદેશાં કા ધાર તિરસ્કાર કિયા જા રહા થા; તપસ્વિયેાં ઔર બ્રાહ્મણેાં કી પવિત્રતાપર લાત મારી જા રહી થી; ભારત કી સમૃદ્ધિ કે વસતે।પવન પર હેમતરૂપી દુભિક્ષ કા આક્રમણ હેા રહા થા, ઉસી સમય ભારત કી પવિત્ર ભૂમિ મેં હમારી માત-મર્યાદા કે એકમાત્ર રક્ષક ભગવાન શ્રીકૃષ્ણચંદ્ર કા આવિર્ભાવ હુઆ. હમારી મનેવૃત્તિયાં શિથિલ હા ગયી થી; હમારી ચેષ્ટાએ તિહીન હેા ચૂકી થી'; હમારે હ્રદય-સ્પન્દન મેં હ્રાસ હ। રહા થા; હમ કવ્યશક્તિ કે ખેા ચૂકે થે; હમારે માનસદર કે કાને-કેને મેં દાસતા કે ભાવ ભર ગયે થૈ ઔર હમમે કબ્યાક બ્ય કા કુછ ભી જ્ઞાન ન રહ ગયા થા; ઐસી અવસ્થા મે શ્રીકૃષ્ણ જૈસે કર્મશીલ ઔર યેગી નેતા તમારે ઉદ્ધાર કે લિયે હમ લાંગાં કે સામને આ કર ખડે હૈ। ગયે.
પરંતુ જિન શ્રીકૃષ્ણે ક! પ્રધાન ઉદ્દેશ્ય ન્યાય કા આય લેતે હુએ મનુષ્યાં કે સચ્ચી ક્રમણ્યતા કા પાઠ પઢાના થા; જો સત્ય કી રક્ષા, સમજ કી રક્ષા ઔર દેશ કી રક્ષા કે હેતુ કભી સુખ કી નિંદ નહીં સાથે; ઉન્હીં શ્રીકૃષ્ણપર આજ જાગૃતિ કે સમય મેં ભી ઐસે ઐસે અપવાદ લગાયે જાતે હૈં, જિનકૈા સુન કરી કાઇ ભી શિક્ષિત એવ' સાધુ વ્યક્તિ વિના દુઃખી હુએ નહી રહ સકતા. હ્રદયપર પથ્થર રખ કર કભી-કભી અન્ય ધવલાં કે ભગવાન શ્રીકૃષ્ણ કે ઉપર લગાયે જાનેવાલે આક્ષેપ સુનને પડતે હૈં. એહ! યેગિરાજ શ્રીકૃષ્ણપર-આ સભ્યતા કે આદપર-ઐસી કાલિમા ! ઔર હમ કાન ખાલ એવ વિમુગ્ધ હા કર સુનતે રહે! કિતની લજ્જા કી ખાત હૈ !! પરંતુ વિચાર કરને સે ઇસ મહાન દેષ કે દેશી હમ સ્વયં હી પાયે નતે હૈ. આજ હમ અપને પૂર્વજો કી ઉજ્વલ કીર્તિ કા સંસાર કી દૃષ્ટિ મેં નીચાતિનીચ પ્રકટ કર રહે હૈ કૌન ઐસા ભારતીય હૈ, જિસકેા શ્રીકૃષ્ણ કે નામપર અભિમાન નહીં હૈ।તા ? પરંતુ હમમેં અબ સચ્ચી વિદ્યા ન રહી; વેદશાસ્ત્રો મેં અપ્રવૃત્તિ હૈ। ગયી; હમમે' વિષયમેગ કી લિપ્સા ઇતની અદ્ર ગયી, કિ હમ કામ કે દાસ હૈ। ગયે. ક-જ્ઞાન કા અપમાન કરતે હુએ હમ અલ્પજ્ઞ અપની કર્મેન્દ્રિયોં કી કુત્સિત તૃષા કી તૃપ્તિ મેં હી લીન હેા કર અપને કર્તવ્યપથ સે કાસ દૂર હા ગયે. જિસ તત્ત્વજ્ઞાની શ્રીકૃષ્ણ તે હમે સચ્ચે કયેાગ કા પાઠ સિખલાયા થા, ઉસીકે હમ રસિકપ્રિય કહુ કર અપની સ્વા-સિદ્ધિ કરતે હૈં'; પર હાય ! અભી તક હમારી અનિલાષાએ પૂણ્` નહી. હુ, પરિણામ યહ હુઆ કિ આજ હમ દાસતા કે ઉસ ભયંકર ગત્ત મે` પડે હુએ હૈં, કિ જહાં સે શ્રીકૃષ્ણ કે અતિરિક્ત અન્ય કાઇ હમારા ઉદ્ધાર નહીં કર સકતા. પર શ્રીકૃષ્ણ કા સ્વાગત કરને કે લિયે હમ કયા કર રહે હૈં? અને દાં મેં વેશ્યાદિ કે નૃત્ય-ગાન કા આયેાજન કર હમ ઉનકી સ્મૃતિ જગા રહે હૈં ! જિન શ્રીકૃષ્ણે કે પ્રત્યેક શબ્દ મેં વિધુત્ કી શક્તિ ભરી હુઈ હૈ, ઉન્હી' શ્રીકૃષ્ણ કે નામપર આજ ભી હમ ત્રિયાં કા સતીરત્ન હરણુ કરને મેં સકાચ નહી' કરતે !
કૌરવાં કે ભરે સભામંડપ મે', ભીમ તથા અર્જુન જૈસે પરાક્રમી યાદ્દાઓ કે સમક્ષ, જહાં એક-સે-એક વિદ્યાવૃદ્ધ ઔર વયેાવૃદ્ધ પુરુષ તથા સ્વયં આચાર્ય ગણુ ભી વિવેકશૂન્ય હૈ। નિસ્તબ્ધ એડે થે, એક અનાય અખલા દ્રૌપદીપર હેતે હુએ ભીષણ અત્યાચાર સે જિન શ્રીકૃષ્ણે તે અપને યેાગબલ દ્વારા ઉસકી લજ્જા બચાયી થી, ઉન દીન દુ:ખિયાં કે સચ્ચે હિતૈષી કે દિ હમ વિષયાસક્ત કે રૂપ મેં દેખે તેા ઇસસે ક્યા યહ સિદ્દ નહીં હાતા કિ હમ અભી વિજ્ઞાન કી પહલી સીઢી તક ભી નહીં પહુંચે હૈ ?
ઇતહાસ કા જિતના બડા અનાદર ભારતવર્ષ મેં હુઆ હૈ, ઉતના ઔર કિસી દેશ મેં નહીં હુઆ. જે દેશ અપને ઇતિહાસ કા અનાદર કરતા હૈ; અપને પ્રાચીન વીરાં કી ઉચિત