________________
पाएन
षडशीतिनामा चतुर्थ कर्मग्रंथ. ४ अगीपार गुणगणे मरण पामे एम जे कडं बे, ते व्यवहारमतें कडं बे, बीजु मरणसमयें जीव अविरति होय जे नणी ते समय, परनवायुनो . विरति तो श्रा जवना आयु लगें जे. एम बाशमार्गणाद्वारे प्रत्येकें प्रत्येकें गुणगणां विवरीने कह्यां॥२६॥
हवे ते मार्गणा स्थित जीवना गुणनुं तरतमपणुं योगजन्य बे. जे लणी आठ करण करी कर्मने विचित्रपणे जीवने गुणगणानो नेद बे. तिहां करण के० योगवीर्य जाणवू सुगम थाय, ते जणी गुणगणां कह्यां. पली पन्नर योग बाशठ मार्गणाछारें जिहां जेटला संजवे, तिहां तेटला देखाडे जे.
॥ श्रथ मार्गणासु योगानाह ॥ सच्चेअर मीस असच्च, मोस मण वय विनवि आदारा ॥
उरखं मीसा कम्मण, श्अजोगा कम्म अणदारे ॥२७॥ अर्थ- त्यां प्रथम सचे के सत एटले साधने हेतु ते सत्य, यथा जीवादिक पदार्थ अव्यरूपें नित्य, पर्यायरूपें अनित्य, ए जेम अनेकांतपणे चिंतववं, ते सत्यमनोयोग अने तेथी श्यर के विपरीत पणे एकांतपणे नित्य विश्वव्यापि इत्यादिक चिंतव, ते असत्यमनोयोग. तेमज साचा वचननु आत्माने जोमवं, ते सत्यवचनयोग. तथा असत्यवचनसाथे श्रात्मानुं जोमवू, ते असत्यवचनयोग, अने ते असत्ययोगें करी मीस के० मिश्र एटले कांशएक सत्य अने कांइएक असत्यपणे, जेम था गाममध्ये दश जाया तथा दश मुवा, अहींां कांश साधु कांश जूतुं चिंतवq, ते सत्यामृषामनोयोग; अने तेम बोलवू, ते सत्यामृषावचनयोग. तथा आमंत्रणा याचना, जेम के, हे देवदत्त ! श्रा अमुक वस्तु लाव्य, आले, इत्यादिक जे चिंतवq तेथी जिनवचन विरोधाय नहीं. माटें जूठ पण नहीं, अने आराधक पण नही, एटले साच पण नहीं, ते जणी असच्चमोस के० असत्यामृषामनोयोग. अने ए रीतें बोले, ते असत्यामृषावचनयोग. ए व्यवहारनयमतें चार मनना तथा चार वचनना योग होय. अने निश्चयनयमतें जे शुद्ध. परिणाम विवदापूर्वक ते प्रथम सत्य मण के० मनोयोग. बीजो मिथ्यात्वादिक सहित जे चिंतवे, ते असत्यमनोयोग. एमज वय के० ए बे प्रकारे जे बोलवू ते एक सत्यव. चनयोग अने बीजो असत्यवचनयोग, त्रीजो सत्यामृषावचनयोग, चोथो असत्यामृषावचनयोग, एवं चार मनना तथा चार वचनना मली आठ योग थया.
विजवि के वै क्रियशरीरें करी आत्मानो वीर्यव्यापार ते वैक्रिययोग. ते बे नेदें . एक लब्धिजन्य मनुष्य तथा तिर्यंचने होय, अने नवधारणीय देवता तथा नारकीनां शरीर जाणवां. तेनी साथे श्रात्मशक्तिनुं जोडq ते बीजो बैंक्रिययोग.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
