________________
G५६
सप्ततिकानामा षष्ठ कर्मग्रंथ. ६ तिनो बेहलो समय होय, त्यां लगें संक्रमावे. एम अंतरमुहूर्त अंतरमुहूर्त प्रमाण अनेक स्थितिखंडोने उकेरे , अने निदेपण करे बे. ते स्थितिदलमाहे संक्रमावतो हिचरम स्थितिखम लगें जाय, ते हिचरम स्थितिखंमथकी हलो खंग असंख्यातगुणो करे. ते लेहलो स्थितिखंम जेवारें उकेरे, एवाने दपककृतकरण एवं नाम कहीयें. ५ कृतकरणाझायें वर्त्ततो एवो जीव, कोश एके पूर्व आयु बांध्यु होय तो ते आयुकायें मरण पामीने चारे गतिमाहेली जावे ते गतिमध्ये अवतरे, अने लेश्याने विषे पण पूर्वे तो शुक्लबेश्यामां हतो अने सांप्रत तो अन्यतम लेश्यामध्ये जाय . ते माटें सप्तक दयनो मांडनार प्रस्थापक थश्ने मनुष्य, निष्ठापक बतो चार गतिमाहेलो जीव कह्यो , तथा जे पूर्व बद्धायु थको दपकश्रेणी मांडे, अने अनंतानुबंधीया चार खपावीने पठी मरण पामवाना संजव थकी जो श्रेणी थकी विरमे तो पण अनंतानुबंधीयानुं बीजनूत मिथ्यात्व , तेनो विनाश थयो नथी तेजणी वली पण कदाचित् अनंतानुबंधीया सजीवन करता लहे. पण जेणे मिथ्यात्व क्षय कह्यु, ते मिथ्या. त्वना विनाशथी वली अनंतानुबंधीया न बांधे, जेजणी बीज नथी तो अंकूर केम होय ? अने ए सात प्रकृति दय करीने जो चमते परिणामें वर्ततो मरण पामे तो अवश्य देवगतिमध्येंज उपजे अने जो पतित परिणामें थाय, तो नानाप्रकारना परिणामना संजवथकी जेवा परिणामनी विशुद्धिये प्रवर्ततो मरण पामे, तेवी गतिमध्ये अवतरे, अने जेणे पूर्वे आयु बांध्युबे, एवो जीव, जो ते वखते तिहां काल न करे तो पण सात प्रकृतिने दयें निश्चयें ते तेवाज परिणामें रहे, परंतु आगल बीजी चारित्र. मोहनीयनी प्रकृति खपाववानो उद्यम न करे, तथा क्षीणसप्तक पूर्वबद्धायु जणी ते नवें मुक्ति न पामे, तो पण त्रीजे नवें श्रथवा चोथे नवें अवश्य मुक्ति पामे, केमके जेणे देवायु अथवा नरकायु बांध्यु होय,तो ते देव तथा नारकीनो नव करी तिहांथी मनुष्य थश्ने त्रीजे नवें मोद जाय. अने जे मनुष्य तथा तिर्यंचायु बांध्या पली सप्तकक्षय करे, ते नियमा असंख्य वर्षायु बांधे पण संख्यात वर्षायु बांध्या पठी सतक दीण न करे तेवारे ते युगलीया मध्ये जाय. तिहां तो नवप्रत्ययेंज नियमा देवायुनोज बंध होय. तेथी ते देवगतिमध्ये जाय श्रने देवगतिमध्ये तो नवप्रत्ययें सम्यक्त्व उतां मनुष्यायुनोज बंध होय, तेथी ते देवता चवी मनुष्य थाय. तिहां वलतुं वायु न बांधे, केवल चारित्र लश्शेष एकवीश मोहनीयनी प्रकृति खपावी मुक्ति पामे, ते अपेदायें चोथे नवें मोद जाय. तिहां पंचसंग्रहनी साख लखीयें बेये " तश्य चढ्ने तम्भिव, जवम्मि सिद्यति दंसणे खीणे ॥ देव निरअसंखा, उचरम देहेसुते हुँति ॥” ए सातनो दय अविरति गुणगणे होय. ए सूत्रनो अर्थ बे. अन्यथा तो अविरतिस
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
