Paumchariyam Part 02

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 127

दसरहपव्वज्जा -रामनिग्गमण-भरहरज्जविहाणं - ३२ / १२-३६
२९९
सीया-लक्खणसहिओ, न नियत्तो राघवो गओ रण्णं । सोऊण वयणमेयं, भरहो अइदुक्खिओ जाओ ॥ २५ ॥ तो दसरहो वि राया, पुत्तविओए अईवसंविग्गो । ठावेड़ तक्खणं चिय, विसए रज्जहिवं भरहं ॥२६॥ संवेगजणियकरणो, भडाण बावत्तरीए समसहिओ । दिक्खं गओ नरिन्दो, पासे च्चिय भूयसरणस्स ॥२७॥ दशरथप्रव्रज्या
तत्थ वि एगविहारी, अणरण्णसुओ तवं पकुव्वन्तो । मणसा दूमियहियओ, पुत्तसिणेहं समुव्वहइ ॥२८॥ अह अन्नया कयाई, धीरो आरुहिय सुहयरं झाणं । चिन्तेइ तो मणेणं, नेहो च्चिय बन्धणं गाढं ॥२९॥ धण-सयण- पुत्त-दारा, जे अन्नभवेसु आसि णेगविहा । ते कत्थ गयाऽणाईसंसारे परिभमन्तस्स ॥३०॥ परिभुक्तं विसय, सुरलोए वरविमाणवसहीसु । नरयाणलदाहा चिय, संपत्ता भोगउम्मि ॥३१॥ अन्नोन्नभक्खणं पुण, तिरिक्खजोणीसु समणुभूयं मे । पुढवि-जल-जलण - मारुय भणिओ य वणस्सईसु चिरं ॥ ३२ ॥
मयत्तणे वि भोगा, भुत्ता संजोय- विप्पओगा य । बहुरोग-सोगमाई, बन्धवनेहाणुरतेणं ॥३३॥ तम्हा पुत्तसिणेहं, एयं छड्डेमि दोसआमूलं । मुणिवरदिट्टेण पुणो, झाणेण मणं विसोहेमि ॥३४॥ विविहं तवं करेन्तो, अहियासेन्तो परीसहे सव्वे । दसरहमुणी महप्पा, विहरइ एगन्तदेसेसु ॥३५॥ पुत्तेसु परविदेसं, गतेसु अवराइया य सोमित्ती । भत्तारे पव्वइए, सोगसमुद्दम्मि पडियाओ ॥३६॥
सीता-लक्ष्मणसहितो न निवृत्तो राधवो गतोऽरण्यम् । श्रुत्वा वचनमेद्भरतोऽतिदुःखितो जातः ॥ २५ ॥ तदा दशरथोऽपि राजा पुत्रवियोगेऽतिवसंविग्नः । स्थापयति तत्क्षणमेव विषये राज्याधिपं भरतम् ॥२६॥ संवेगजनितकरणो भटानां द्वासप्ततिभिः समसहितः । दिक्षां गतो नरेन्द्रः पार्श्व एव भूतशरणस्य ॥२७॥ दशरथ प्रव्रज्या
तत्राप्येकविहार्यनरण्यसुतस्तपः प्रकुर्वन् । मनसा दवितहृदयः पुत्र स्नेहं समुद्वहति ॥२८॥
अथान्यदा कदाचिद्धीर आरुह्य शुभतरं ध्यानम् । चिन्तयति तदा मनसा स्नेह एव बन्धनं गाढम् ॥२९॥ धन-स्वजन-पुत्र-दारा येऽन्यभवेष्वासन्ननेकविधाः । ते कुत्रगता अनादिसंसारे परिभ्रमता ॥३०॥ परिभुक्तं विषयसुखं सुरलोके वरविमानवसतिषु । नरकानलदाहा अपि च संप्राप्ता भोगतौ ॥३१॥ अन्योन्यभक्षणं पुनस्तिर्यग्योनिषु समनुभूतं मे । पृथिवी - जल - ज्वलन - मारुतभ्रान्तश्च वनस्पतिषु चिरम् ॥३२॥ मनुष्यत्वेऽपि भोगा भुक्ताः संयोग - विप्रयोगाश्च । बहुरोगशोकादयो बान्धवस्नेहानुरक्तेन ॥३३॥ तस्मात्पुत्रस्नेहमेतत्मुञ्चामि दोषामूलम् । मुनिवरदृष्टेन पुनर्ध्यानेन मनो विशोधयामि ॥३४॥ विविधं तपः कुर्वन्नध्यासन् परिषहान्सर्वान् । दशरथमुनि महात्मा विहरत्येकान्तदेशेषु ॥३५॥ पुत्रेषु परविदेशं गतेष्वपराजिता च सौमित्री । भर्त्तरि प्रव्रजिते शोकसमुद्रे पतिते ॥ ३६ ॥
1
-