Paumchariyam Part 02

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 182

३५४
पउमचरियं अह अन्नया कयाई, भणिओ रामेण तत्थ सोमित्ती । मोत्तूण इमं ठाणं, अन्नुद्देसं पगच्छामो ॥१२॥ निसुणिज्जइ कण्णरवा, महाणई तीए अत्थि परएणं । मणुयाण दुग्गम चिय, तरुबहलं दण्डगारण्णं ॥१३॥ तत्थ समुद्दासन्ने, काऊणं आलयं परिवसामो । भणिओ य लक्खणेणं, जहाऽऽणवेसि त्ति एवेयं ॥१४॥ आपुछिऊण रामो, सुरप्पहं निग्गओ गिरिवराओ । समयं चिय सीयाए, पुरओ काऊण सोमित्ती ॥१५॥
रामेण जम्हा भवणोत्तमाणि, जिणिन्दचन्दाण निवेसियाणि । तत्थेव तुङ्गे विमलप्पभाणि, तम्हा जणे रामगिरी पसिद्धो ॥१६॥ ॥ इय पउमचरिए रामगिरिउवक्खाणं नाम चत्तालं पव्वं समत्तं ॥
अथान्यदा कदाचिद्भणितो रामेण तत्र सौमित्रिः । मुक्त्वेदं स्थानमन्योद्देशं प्रगच्छामः ॥१२॥ निःश्रूयते कर्णरवा महानदी तस्या अस्ति परेण । मनुष्याणां दुर्गममेव तरुबहलं दण्डकारण्यम् ॥१३॥ तत्र समुद्रासन्ने कृत्वाऽऽलयं परिवसामः । भणितश्च लक्ष्मणेन यथाऽऽज्ञापयसीत्येवेदम् ॥१४॥ आपृच्छ्य रामः सुरप्रभं निर्गतो गिरिवरात् । समकमेव सीतायाः पुरतः कृत्वा सौमित्रिम् ॥१५॥
रामेण यस्माद्भवनोत्तमानि जिनेन्द्रचन्द्राणां निवेशितानि ।
तत्रैव तुङ्गे विमलप्रभाणि तस्माज्जने रामगिरिः प्रसिद्धः ॥१६॥ ॥इति पद्मचरित्रे रामगिर्युपाख्यानं नाम चत्वारिंशत्तम उद्देशः समाप्तः॥
Jain Education Intemational