Paumchariyam Part 02

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 186

३५८
पउमचरियं वाणारसीए राया, अयलो नामेण आसि विक्खाओ। भज्जा से होइ सिरी, सिरि व्व रूवेण पच्चक्खा ॥४०॥ साहू सुगुत्तिनामो, पारणवेलाए आगओ तीए । पडिलाभिओवविट्ठो, पुत्तत्थं पुच्छिओ भणइ ॥४१॥ सिटुं च मुणिवरेण, दो पुत्ता गब्भसंभवा तुझं । होहिन्ति निच्छएणं, भद्दे ! अइसुन्दरायारा ॥४२॥ अह ते कमेण जाया, दोण्णि वि पुत्ता सिरीए देवीए । सव्वजणनयणकन्ता, ससि-सूरसमप्पभसरीया ॥४३॥ जम्हा सुगुत्तिमुणिणा, आइट्ठा दो वि ते समुप्पन्ना । तम्हा सुगुत्तिनामा, कया य पियरेण तुट्टेणं ॥४४॥ तावन्नो संबन्धो, जाओ गन्धावईए नयरीए । रायपुरोहियतणया, सोमस्स दुवे कुमारवरा ॥४५॥ पढमो होइ सुकेऊ, बीओ पुण अग्गिकेउनामो य । एवं चेव सुकेऊ, कयदारपरिग्गहो जाओ ॥४६॥ अह अन्नया सुकेऊ, सुहकम्मुदएण जायसंवेगो। पव्वइओ खायजसो, अणन्तविरियस्स पासम्मि ॥४७॥ इयरो वि अग्गिकेऊ, भाउविओगम्मि दुक्खिओ सन्तो। वाणारसिं च गन्तुं, अणुवत्तइ तावसं धम्मं ॥४८॥ सुणिऊण भायरं सो, तावसधम्मुज्जयं सिणेहेणं । चलिओ तत्थ सुकेऊ, तस्स य परिबोहणट्ठाए ॥४९॥ दट्टण गमणसज्जं, भणइ सुकेउं गुरू सुणसु एत्तो । सो तावसो विवायं, करिही समयं तुमे दुट्ठो ॥५०॥ अह जण्हवीए तीरे, कन्ना महिलासु तीसु समसहिया । दिवसस्स एगजामे, एही चित्तंसुयनियत्था ॥५१॥ चिन्धेसु एवमाई, नाऊणं तं तुमे भणेज्जासु । जइ अस्थि किंपि नाणं, जाणसु कन्नाए सुह-दुक्खं ॥५२॥ सो तं अजाणमाणो, अन्नाणी तावसो विलक्खो सो । होही परब्भवो से, कन्नाए तुम कहेज्जासु ॥५३॥
वाराणस्यां राजाऽचलो नाम्नासीद्विख्यातः । भार्या तस्य भवति श्रीः श्रीरिव रुपेण प्रत्यक्षा ॥४०॥ साधुः सुगुप्तिनामा पारणकवेलायामागतस्तया। प्रतिलाभितोपविष्टः पुत्रार्थं पृष्टो भणति ॥४१॥ शिष्टं च मुनिवरेण द्वौ पुत्रौ गर्भसम्भवौ तव । भविष्यतो निश्चयेन भद्रे ! अतिसुन्दराकारौ ॥४२॥ अथ तौ क्रमेण जातौ द्वावपि पुत्रौ श्रिया देव्याः । सर्वजननयनकान्तौ शशि-सूर्यसमप्रभाश्रियौ ॥४३॥ यस्मात्सुगुप्तिमुनिनाऽऽदिष्टौ द्वावपि तौ समुत्पन्नौ । तस्मात्सुगुप्तिनामानौ कृतौ च पित्रा तुष्टेन ॥४४॥ तावदन्यः सम्बन्धो जातो गन्धावत्यां नगर्याम् । राजपुरोहिततनयौ सोमस्य द्वौ कुमारवरौ ॥४५॥ प्रथमो भवति सुकेतु द्वितीयः पुनरग्निकेतुनामा च । एवमेव सुकेतुः कृतदारापरिग्रहो जातः ॥४६।। अथान्यदा सुकेतुः शुभकर्मोदयेन जातसंवेगः । प्रव्रजितः ख्यातयशा अनन्तवीर्यस्य पार्श्वे ॥४७॥ इतरोऽप्यग्निकेतु (तृवियोगे दुःखितः सन् । वाराणसी च गत्वानुवर्तते तापसं धर्मम् ॥४८॥ श्रुत्वा भ्रातरं स तापसधर्मोद्यतं स्नेहेन । चलितस्तत्र सुकेतुस्तस्य च प्रतिबोधनार्थे।।४९।। दृष्ट्वा गमनसज्जं भणति सुकेतुं गुरुः श्रुण्वितः । स तापसो विवादं करिष्यति समकं त्वया दुष्टः ॥५०॥ अथ जान्व्यास्तीरे कन्या महिलाभिस्त्रिभिः समसहिता । दिवसस्येकयामे आगमिष्यति चित्रांशुकनेपथ्या ॥५१॥ चि रेवमादिभि ज्ञात्वा तां त्वं भणेः । यद्यस्ति किमपि ज्ञानं जानीहि कन्यायाः सुखदुःखम् ॥५२।। स तामज्ञायमानोऽज्ञानी तापसो विलक्षः सः । भविष्यति परभवस्तस्याः कन्यायास्त्वं कथयेः ॥५३॥
Jain Education Interational