Paumchariyam Part 02

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 135

वज्जयण्णउवक्खाणं-३३/१३-३८
३०७ निग्गन्थपसाएणं, सम्मत्तं वज्जकण्णनरवइणा । पत्तं जगविक्खायं, किं न सुयं देव ! तुम्हेहिं ? ॥२७॥ भणिओ य लक्खणेणं, केणोवाएण तेण सम्मत्तं । लद्धं ? कहेहि एत्तो, वायं मे कोउयं परमं ॥२८॥ वज्रकर्णराजकथाएत्तो कहेइ पहिओ, देव ! निसामेहि तस्स साहूणं । दिन्नो जहोवएसो, पढमं सम्मत्तर हियस्स ॥२९॥ अह वज्जकण्णराया, पारद्धीफन्दिओ परिभमन्तो । पेच्छइ मन्दारपणे, निग्गन्थं साहवं एक् ॥३०॥ गिम्हे सिलायलत्थो, सूरायवसोसिएसु अङ्गेसु । सीहो व्व भयविमुक्को, समत्तनियमो दढधिईओ ॥३१॥ वरतुरयसमारूढो, कयन्तसरिसो अणाइमिच्छत्तो । गन्तूण भणइ साहुं, किं एत्थं कुणसि आरण्णे ? ॥३२॥ तो भणइ समणसीहो, एत्थ हियं अत्तणो विचिन्तेन्तो।अच्छामि रण्णमझे, दुक्खविमोक्खं च कुणमाणो ॥३३॥ पुणरवि भणइ नरेन्दो, एवावत्थस्स भोगरहियस्स । थोवं पि नत्थि सोक्खं, किं अप्पहियं तुम साहू !? ॥३४॥ विसयपसङ्गाभिमुहं, नाऊण सुभासियं भणइ साहू । जं पुच्छसि अप्पहियं, तं ते सव्वं निवेदेमि ॥३५॥ जे विसएसु पसत्ता, ते अप्पसुहेण वञ्चिया मूढा । भमिहिन्ति भवसमुद्दे, दुक्खसहस्साई पावन्ता ॥३६॥ हन्तूण विविहसत्ते, इमस्स देहस्स पोसणट्ठाए । आयसपिण्डो व्व जले, जाहिसि नरए निरभिरामे ॥३७॥ नूणं तुमे नराहिव ! न य विन्नायाओ सत्त पुढवीओ । बहुनरयसंकुलाओ, घोराणलपज्जलन्तीओ ॥३८॥ निर्ग्रन्थप्रासादेन सम्यक्त्वं वज्रकर्णनरपतिना । प्राप्तं जगद्विख्यातं किं न श्रुतं देव ! युस्मद्भिः ? ॥२७॥ भणितश्च लक्ष्मणेन केनोपायेन तेन सम्यक्त्वम् । लब्धं ? कथयेतो जातं मे कौतुकं परमम् ॥२८॥ वज्रकर्णराजकथाइतः कथयति पथिको देव ! निशामय तस्य साधुना । दत्तो यथोपदेशः प्रथमं सम्यक्त्वरहितस्य ॥२९॥ अथ वज्रकर्णराजा पापर्द्धिस्पन्दितः परिभ्रमन् । पश्यति मन्दारण्ये निर्ग्रन्थं साधुमेकम् ॥३०॥ ग्रीष्मे शीलातलस्थः सूर्यातपशोषितेष्वङ्गेषु । सिंह इव भयविमुक्तः सम्यक्त्वनियमो दृढधृतिः ॥३१॥ वरतुरगसमारूढः कृतान्तसदृशोऽनादिमिथ्यात्वः । गत्वा भणति साधु किमत्र करोष्यरण्ये ? ॥३२॥ तदा भणति श्रमणसिंहोऽत्र हितमात्मनो विचिन्तयन् । आसेऽरण्यमध्ये दुःखविमोक्षं च कुर्वाणः ॥३३|| पुनरपि भणति नरेन्द्र एतदवस्थस्य भोगरहितस्य । स्तोकमपि नास्ति सुखं किमात्महितं तव साधो ! ॥३४॥ विषयाप्रसङ्गाभिमुखं ज्ञात्वा सुभाषितं भणति साधुः । यत्पृच्छस्यात्महितं तत्ते सर्वं निवेदयामि ॥३५॥ ये विषयेषु प्रसक्तास्तेऽल्पसुखेन वञ्चिता मूढाः । भ्रमन्ति भवसमुद्रे दुःखशतसहस्राणि प्राप्नुवन्तः ॥३६॥ हत्वा विविधसत्त्वान्नस्य देहस्य पोषणार्थे । अयः पिण्डमिव जले यासि नरके निरभिरामे ॥३७॥ नूनं त्वया नराधिप ! न च विज्ञाता: सप्त पृथिव्यः । बहुनरकसंकुलाः घोरानलप्रज्वलन्त्यः ॥३८॥
१. रयणस्स-मु० । २. अणगारं-प्रत्य० ।
Jain Education Interational