Paumchariyam Part 02

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 175

देसभूसण-कुलभूसणवक्खाणं-३९/५१-७६
३४७ जो वि य सो वसुभूई, मेच्छो ते साहवे तहिं दटुं । सविऊण समाढत्तो, कक्कस-फरुसेहि वयणेहिं ॥६४॥ तं पेच्छिऊण मेच्छं, जीवसमाणं मुणीहि सायारं । गहियं पच्चक्खाणं, पडिमाजोगो य पडिवन्नो ॥६५॥ संपत्तो य सयासं, मेच्छो हन्तुं समुज्जओ पावो । सेणावईण दिट्ठो, निवारिओ विहिनिओगेणं ॥६६॥ पउमो मुणिं पवुत्तो, एवं मेच्छेण हम्ममाणा ते । सेणावईणदोण्णि वि, निवारिया केण कज्जेणं ? ॥६७॥ केवलनाणेण मुणी, परभवचरियं कहेइ विदियत्थो । जक्खट्ठाणनिवासी, सहोयरा करिसया दो वि ॥६८॥ वाहेण गहियसन्तं, सउणं आहारकारणट्ठाए । ते करिसया दयालू, मोल्लं दाऊण मोएन्ति ॥६९॥ कालं काऊण तओ, सउणो मेच्छाहिवो समुप्पन्नो । ते करिसया य दोण्णि वि जाया उदिओ य मुदिओ य ॥७०॥ सउणो मारिज्जन्तो, जम्हा परिरक्खिओ करिसएहि । सेणावईण तम्हा, मुणी वि परिरक्खिया तइया ॥७१॥ जं जेण निययकम्मं, समज्जियं परभवम्मि जीवेणं । तं जेण पावियव्वं, संसारे परिभमन्तेणं ॥७२॥ एवं उवसग्गाओ, विणिग्गया साहवो तओ गन्तुं । सम्मेयपव्वओवरि, कुणन्ति जिणवन्दणं पयओ ॥७३॥ आराहिऊण विहिणा, चिरकालं नाण-दसण-चरित्तं । आउक्खयम्मि साहू, उववन्ना देवलोगम्मि ॥७४॥ वसुभूई वि बहुत्तं, कालं भमिऊण नरय-तिरिएसु । पत्तो सुमाणुसत्तं, जडाधरो तावसो जाओ ॥५॥ काऊण य बालतवं, जोइसवासी सुरो समुप्पन्नो । नामेण अग्गिकेऊ, मिच्छत्तमई महापावो ॥७॥ योऽपि च स वसुभूतिम्र्लेच्छस्तौ साधौ तत्र दृष्टवा । शप्तुं समारब्धः कर्कशपरुषै वचनैः ॥६४॥ तं दृष्ट्वा म्लेच्छं जीवसमाणं मुनिभिः साकारम् । गृहीतं प्रत्याख्यानं प्रतिमायोगश्च प्रतिपन्नः ॥६५॥ संप्राप्तश्च सकाशं म्लेच्छो हन्तुं समुद्यतः पापः । सेनापतिना दृष्टो निवारितो विधिनियोगेन ॥६६।। पद्मो मुनिं प्रोक्त एवं म्लेच्छेन हन्यमानौ तौ । सेनापतिना द्वावपि निवारितौ केन कार्येण ? ॥६७॥ केवलज्ञानेन मुनिः परभवचरित्रं कथयति विदितार्थः । यक्षस्थाननिवासिनौ सहोदरौ कर्षकौ द्वावपि ॥६८॥ व्याघेन गृहीतं शकुनमाहारकारणार्थे । तौ कर्षकौ दयालू मूल्यं दत्वा मोचयतः ॥६९॥ कालं कृत्वा ततः शकुनो म्लेच्छाधिपः समुत्पन्नः । तौ कर्षकौ द्वावपि जातावुदितश्च मुदितश्च ॥७०।। शकुनो मार्यमाणो यथा परिरक्षितः कर्षकाभ्याम् । सेनापतिना तस्मान्मुन्यपि परिरक्षितौ तदा ॥७१॥ यद्येन निजकर्म समर्जितं परभवे जीवेन । तत्तेन प्राप्तव्यं संसारे परिभ्रमता ॥७२॥ एवमुपसर्गाद्विनिर्गतौ साधू ततो गत्वा । सम्मेतपर्वतोपरि कुरुतो जिनवन्दनं प्रयतः ॥७३॥ आराध्य विधिना चिरकालं ज्ञान-दर्शन-चारित्रम् । आयुःक्षये साधू उत्पन्नौ देवलोके ॥७४।। वसुभूतिरपि बहुत्वं कालं भ्रान्त्वा नरकतिर्यक्षु । प्राप्तः सुमनुष्यत्वं जटाधरस्तापसो जातः ॥७५॥ कृत्वा च बालतपो ज्योतिर्वासी सुर:समुत्पन्नः । नाम्नाऽग्निकेतुर्मिथ्यात्वमति महापापः ॥७६।।
१. तहिं गन्तुं-प्रत्य०।
Jain Education Interational
wwwjainelibrary.org