Paumchariyam Part 02

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 174

३४६
पउमचरियं सोऊण वयणमेयं, नराहिवो विजयपव्वओ गन्तुं । मइवद्धणाईए, पणमइ समणे समियपावे ॥५१॥ नमिऊण मुणिवरिन्दं, जंपइ भोगेसु मज्झ अहिलासो। भयवं ! साहवचरियं, असमत्थो धारिउं अहयं ॥५२॥ भणइ मुणी मुणियत्थो, नरवइ ! जा एस भोगतण्हा ते । भवसयसहस्सजणणी, संसारनिबन्धणकरी य ॥५३॥ गयकण्णतालसरिसं, विज्जुलयाचञ्चलं हवइ जीयं । सुमिणसमा होन्ति इमे, बन्धुसिणेहा य भोगा य ॥५४॥ खणभरे सरीरे, का एत्थ ई सभावदुग्गन्धे । नरयसरिच्छे घोरे, दुगुञ्छिए किमिकुलावासे ॥५५॥ वस-कलल-सेम्भ-सोणिय-मुत्तासुइकद्दमे मलसभावे । वसिण गब्भवासे, पुणरवि तं चेव अहिलससि ॥५६॥ एवंविहम्मि देहे, जे पुरिसा विसयरागमणुरत्ता । ते दुहसहस्सपउरे, घोरे हिण्डन्ति संसारे ॥५७॥ एवं चिय मणहत्थि, वच्चन्तं विसयसंकडपहेसु । वेरग्गबलसमग्गो, धरेहि नाणसेण तुमं ॥५८॥ पणमसु जिणं नराहिव, भत्तिं काऊण वज्जिय कुदिट्ठी । संसारसलिलनाहं, जेण अविग्घेण उत्तरसि ॥५९॥ मोहारिमहासेन्नं, हन्तूणं संजमासिणा सिग्धं । अज्झासिय सिद्धिपुरं, करेह रज्जं भयविमुक्कं ॥६०॥ जं एव मुणिवरेणं, भणिओ च्चिय विजयपव्वओ राया। संवेगसमावन्नो, मुणिस्स पासम्मि निक्खन्तो ॥६१॥ ते वितहिं जिणविहियं, नाणं सोऊण भायरो दो वि । वेरग्गजणियकरुणा, समणत्तं जाव पडिवन्ना ॥६२॥ सम्मेयपव्वयं ते, वन्दणहेउम्मि तत्थ वच्चन्ता । मग्गाओ पब्भट्ठा, इसिण्डपल्लिं समणुपत्ता ॥६३॥
श्रुत्वा वचनमेतनराधिपो विजयपर्वतो गत्वा । मतिवर्धनादिकान् प्रणमति श्रमणान्समितपापान् ॥५१॥ नत्वा मुनिवरेन्द्रं जल्पति भोगेषु ममाभिलाषः । भगवन् ! साधुचर्यामसमर्थो धर्तुमहम् ।।५२।। भणति मुनि मुणितार्थो नरपते ! यैषा भोगतृषणा ते । भवशतसहस्रजननी संसारनिबन्धनकरी च ॥५३॥ गजकर्णतालसदृशं विद्युल्लताचञ्चलं भवति जीवितम् । स्वप्नसमा भवन्तीमे बन्धुस्नेहाश्च भोगाश्च ॥५४॥ क्षणभङ्गुरे शरीरे कात्र रतिः स्वभावदुर्गन्धे । नरकसदृशे घोरे जुगुप्सिते कृमिकुलावासे ॥५५॥ वशा-कलल-श्लेष्म-शोणित-मूत्राशुचिकर्दमे मलस्वभावे । उषित्वा गर्भावासे पुनरपि तदेवाभिलषसि ॥५६॥ एवंविधे देहे ये पुरुषा विषयरागमनुरक्ताः । ते दुःखसहस्रप्रचूरे घोरे हिण्डन्ते संसारे ॥५७॥ एवमेव मनोहस्तिनं व्रजन्तं विषयसंकटपथेषु । वैराग्यबलसमग्रो धारय नानाङ्कुशेन त्वम् ॥५८॥ प्रणम जिनं नराधिप ! भक्तिं कृत्वा वर्जितः कुदृष्टिः । संसारसलिलनाथं येनाविघ्नेनोत्तरषि ॥५९॥ मोहारिमहासैन्यं हत्वा संयमासिना शीघ्रम् । अध्यास्य सिद्धिपुरं कुरुत राज्यं भयविमुक्तम् ॥६०॥ यदेवं मुनिवरेण भणितश्चैव विजयपर्वतो राजा । संवेगसमापन्नो मुनेः पार्श्वे निष्क्रान्तः ॥६१॥ तावपि तत्र जिनविहितं ज्ञानं श्रुत्वा भ्रातरौ द्वावपि । वैराग्यजनितकारुण्यौ श्रमणत्वं यावत्प्रतिपन्नौ ॥६२॥ सम्मेतपर्वतं तौ वन्दनहेतौ तत्र गच्छन्तौ । मार्गात्प्रभ्रष्टयविषिण्डपल्लि समनुप्राप्तौ ॥६३॥ १. कुदिट्ठि-प्रत्य० ।
Jain Education Intemational