Paumchariyam Part 02

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 177

३४९
देसभूसण-कुलभूसणवक्खाणं-३९/७७-१०१ चिरकालस्स कयाई, घेत्तूण उवज्झओ कुमारवरे।खेमंकरस्स पासे, गओ य संपूइओ तेणं ॥१०॥ वायायणभवणत्थं, कन्नं दट्टण दो वि रायसुया । हियएण अहिलसन्ता, अणिमिसनयणा पलोयन्ति ॥११॥ अम्हे किर महिलत्थे, चिन्तासमणन्तरं गया कन्ना । ताएण समाणीया, सा एसा नत्थि संदेहो ॥१२॥ ताव य वन्दीण तहिं, घुटुं खेमंकरो जयउ राया। विमलादेवीए समं, जस्सेए सुन्दरा पुत्ता ॥१३॥ वायायणम्मि लीणा, सुचिरं कमलुस्सवा वि वरकन्ना । जयउ इमा गुणनिलया, जीसे एक्कोयरा सूरा ॥१४॥ तं सुणिऊण कुमारा, सई वन्दिस्स सोयरा बहिणी । जाणन्ति तओ दोण्णि वि, संवेगपरायणा जाया ॥१५॥ धिद्धी अहो ! अकज्जं, सव्वं मोहस्स विलसियं एयं । जं सोयरा वि बहिणी, अहिलसिया मयणमूढेणं ॥१६॥ परिचिन्तिऊण एयं, दोण्णि वि संजायतिव्वसंवेगा। सोगाउरं च जणणिं, पियरं मोत्तूण पव्वइया ॥१७॥ खेमंकरो वि राया, पुत्तविओगेण वज्जियारम्भो । संजम-तव-नियमरओ, मरिउं गरुडाहिवो जाओ ॥१८॥ आसणकम्पेण तओ, उवसग्गं सुमरिऊण पुत्ताणं । एत्थाऽऽगओ महप्पा, हवइ महालोयणो एसो ॥१९॥ जो वि य अणुद्धरो सो, सङ्घघेत्तूण कोमुई नयरिं। पत्तो सुसङ्घसहिओ, जत्थ य रायासुहाधारो ॥१००॥ कन्ता से हवइ रई, बीया अवरुद्धिया मयणवेगा । मुणिवरदत्तसयासे, सम्मत्तपरायणा जाया ॥१०१॥
चिरकाले कदाचिद् गृहीत्वोपाध्यायः कुमारवरौ । क्षेमंकरस्य पार्श्वे गतश्च संपूजितस्तेन ॥१०॥ वातायनभवनस्थां कन्यां दृष्टवा द्वावपि राजसुतौ । हृदयेनाभिलषन्तावनिमिषनयनौ प्रलोकेते ॥११॥ आवयोः किल महिलार्थे चिन्तासमनन्तरं गता कन्या । तातेन समानीता सैषा नास्ति संदेहः ॥१२॥ तावच्च बन्दिनातत्र धृष्ट क्षेमंकरो जयतु राजा। विमलादेव्या समं यस्येतौ सुन्दरौ पुत्रौ ॥९३॥ वातायने लीना सुचिरं कमलोत्सवाऽपि वरकन्या । जयत्विमा गुणनिलया यस्या एकोदरौ शूरौ ॥९४॥ तच्छ्रुत्वा कुमारौ शब्दं बन्दिनः सोदरां भगिनीम् । जानीतस्ततो द्वावपि संवेगपरायणौ जातौ ॥९५॥ धिग्धिगहो ? अकार्यं सर्वं मोहस्य विलसितमेतद् । यत्सोदराऽपि भगिन्यभिलषिता मदनमूढेन ॥१६॥ परिचिन्त्यैतद्वावपि संजाततीव्रसंवेगौ । शोकातुरं च जननीं पितरं मुक्त्वा प्रव्रजितौ ॥९७॥ क्षेमंकरोऽपि राजा पुत्रवियोगेन वर्जितारम्भः । संयमतपोनियमरतो मृत्वा गरुडाधिपो जातः ॥१८॥ आसनकम्पेन तत उपसर्गं स्मृत्वा पुत्रयोः । अत्राऽऽगतो महात्मा भवति महालोचन एषः ॥१९॥ योऽपि चानुद्धरः स सचं गृहीत्वा कौमुदी नगरीम् । प्राप्तः सुसङ्घसहितो यत्र च राजा शुभाधारः ॥१००॥ कान्ता तस्य भवति रति द्वितीयाऽवरुद्धिका मदनवेगा। मुनिवरदत्तसकाशे सम्यक्त्वपरायणा जाता ॥१०१॥
१. कोमुई-प्रत्य।
Jain Education Interational
www.janeibrary.org