Paumchariyam Part 02

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 153

३२५
कविलोवक्खाणं-३५/३९-६४ दव्वेण विप्पमुक्कं, पुरिसं दारिद्दसागरे पडियं । उत्तारेइ निरुत्तं, रामो अणुकम्पमावन्नो ॥५२॥ तो निग्गओ घराओ, पुरओ काऊण 'बम्भणी विप्पो । कुसुमकरण्डयहत्थो, उच्चलिओ रामपुरिहत्तो ॥५३॥ सो तत्थ वच्चमाणो, पेच्छइ नागे फडाविसालिल्ले । वेयाले य बहुविहे, दाढाविगरालबीहणए ॥५४॥ एयाणि य अन्नाणि य, रूवाणि बहुप्पयारघोराणि । कन्ताए मं विप्पो, घोसेइ महानमोक्कारं ॥५५॥ मोत्तूण लोगधम्मं, अहियं जिणसासणुज्जओ अहयं । जाओ नमो जिणाणं, संपइऽतीए भविस्साणं ॥५६॥
पञ्चसु पञ्चसु पञ्चसु, भरहेरवएसु य तह विदेहेसु । एएसु य जायाणं, नमो जिणाणं जियभयाणं ॥५७॥ जिणधम्मनिच्छियमणो, एवं तु बिहीसियाउ वोलेउं । पत्तो रामपुरी सो, कन्तासहिओ मणभिरामं ॥५८॥ अब्भन्तरं पविट्ठो, दावेन्तो महिलियाए भवणवरे। रायङ्गणं च पत्तो, आलोवइ लक्खणं विप्पो ॥५९॥ पेच्छन्तेण सुमरिओ, एसो सो रूव-कन्तिपडिपुण्णो । जो कडुय-कक्सेहिं, तइया वयणेहि मे सत्तो ॥६०॥ तस्स भएणं तुरिओ, मोत्तूणं बम्भणी पलायन्तो । लच्छीहरेण दिट्ठो, सिग्धं सद्दाविओ विप्पो ॥६१॥ वाहरिओ य नियत्तो, दट्टणं दो वि ते महापुरिसे । सत्थि करेड़ कविलो, मुञ्चइ पुप्फञ्जली पुरओ ॥२॥ पउमेण बम्भणो सो, भणिओ कत्तो सि आगओ तहयं ?। तो भणइ आगओ हं, अरुणग्गामाउ तुह पासं ॥३॥ कविलो नामेणाहं, हवइ सुसम्मा य रोहिणी एसा । तइया मए न नाओ, पच्छन्नमहेसरो सि तुमं ॥६४॥
द्रव्येण विप्रमुक्तं पुरुषं दारिद्रसागरे पतितम् । उत्तारयति निश्चयं रामोऽनुकम्पापन्नः ॥५२॥ ततो निर्गतो गृहात्पुरतः कृत्वा ब्राह्मणी विप्रः । कुसुमकरण्डकहस्त उच्चलितो रामपुरीमभिमुखः ॥५३॥ स तत्र व्रजन् पश्यति नागान्फणाविशालान् । वैतालांश्च बहुविधान् दंष्ट्राविकरालभयानकान् ॥५४॥ एतानि चान्यानि च रुपाणि बहुप्रकारघोराणि । कान्तायाः समं विप्रः घोषयति महानमस्कारम् ॥५५॥ भुक्त्वा लोकधर्ममधिकं जिनशासनोद्यतोऽहम् । जातो नमो जिनेभ्यः संप्रत्यतीतभविष्येभ्यः ॥५६॥ पञ्चसु पञ्चसु पञ्चसु भरतैरवतेषु च तथा विदेहेषु । एतेषु च जातानां नमो जिनेभ्यो जितभयेभ्यः ॥५७।। जिनधर्मनिश्चितमना एवं तु बिभिषिकां व्यतीत्य । प्राप्तो रामपुरीं स कान्तासहितो मनोभिरामाम्।।५८॥ अभ्यन्तरं प्रविष्टो दर्शयन्महिलां भवनवरान् । राजागणं च प्राप्तो ऽवलोकयति लक्ष्मणं विप्रः ॥५९॥ पश्यता स्मृत एष स रुपकान्तिप्रतिपूर्णः । यः कटु-कर्कशैस्तदा वचनैर्मया सक्तः ॥६०॥ तस्य भयेन त्वरमानोमुक्त्वा ब्राह्मणी पलायमानः । लक्ष्मीधरेण दृष्टः शीघ्रं शब्दायितो विप्रः ॥६१॥ व्याहृतश्च निवृत्तो दृष्टवा द्वावपि तौ महापुरुषौ । स्वस्ति करोति कपिलो मुञ्चति पुष्पाञ्जलिं पुरतः ॥६२॥ पद्मन ब्राह्मणः स भणितः कुतोऽस्यागतस्त्वम् ? । तदाभणत्यागतोऽहमरुणग्रामात्तवपार्श्वम् ॥६३॥ कपिलो नाम्नाहं भवति सुशर्मा च गृहिण्येषा । तदा मया न ज्ञातः प्रच्छन्नमहेश्वरोऽसित्वम् ॥६४॥
१. बंभणि-प्रत्य० । २. पंचसु भरहेसु सया एवएसु य तहा विदेहेसु-मु० । ३. रामपुरि-प्रत्य० । ४. बंभणि-प्रत्य० ।
Jain Education Interational