Paumchariyam Part 02

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 171

देसभूसण- कुलभूसणवक्खाणं- ३९/१-२४
३४३
आरुहिऊण पवत्ता, विसमसिला - सिहर - निज्झराइण्णं । गयणयलमणुलिहन्तं, वंसगिरिं गहग णासन्नं ॥ १२ ॥ हत्थावलम्बियकरा, कत्थइ विसमे भुयासु उक्खिविडं । कहकह वि पव्वयवरं, रामेणं विलइया सीया ॥ १३ ॥ ते तत्थ गिरिवरोवर, नवरं पेच्छन्ति दोण्णि मुणिवसभे । लम्बियकरग्गजुयले, झाणोवगए विगयमोहे ॥१४॥ तणया सहिया, दोण्णि वि गन्तूण सव्वभावेणं । सीसकयञ्जलिमउला, अवट्टिया ताण आसन्न ॥१५॥ ताव यच्छन्ति बहू, समन्तओ भमरकज्जलसवण्णे । नागे उत्तासणए, घोररवं चेव कुणमाणे ॥१६॥ नाणावण्णेहि य विञ्छिएहिं तह घोणसेहि घोरेहिं । परिवेढिया मुणी ते, पलोइया दसरहसुएहिं ॥१७॥ धणुवग्गेहि विहडिउं, विञ्चिय नागे य सव्वओ दूरं । जाया लक्खणपउमा, पसन्नहियया तओ दो वि ॥१८॥ पक्खालिऊण रामो, निज्झरसलिलेण साहुचलणजुए। लक्खणसमप्पिएहिं, अच्चेइ य वल्लिकुसुमेहिं ॥१९॥ सत्तिसरिसं च एत्तो, कुणन्ति मुणिवन्दणं परमतुट्ठा। जणयतणयए समयं, हलहर - नारायणा दो वि ॥२०॥ वीणा मोहरा, पउम घेत्तूण वायई विहिणा । साहुगुणसंपउत्तं, गायइ गेयं च बहुभेयं ॥२१॥ भावेण जायतणया, मुणिपुरओ नच्चिरं समाढत्ता । लीला-विलास-अभिणय, दावेन्ती चलचलन्तोरू ॥२२॥ तावच्चिय अत्थाओ, मइलेन्तो अम्बरं दिवसनाहो । उवसग्गस्स व भीओ, किरणबलेणं समं नट्ठो ॥२३॥ सहसा समोत्थयं चिय, गयणयलं भूयसयसहस्सेसु । दाढा संघट्टुट्ठिय-हुयवहजालं मुयन्तेसु ॥२४॥
I
आरोढुं प्रवृत्तौ विषमशीलाशिखरनिर्झराकीर्णम् । गगनतलमनुलिहन्तं वंशगिरिं ग्रहगणासन्नम् ॥१२॥ हस्तावलम्बितकरा कुत्रचिद्विषमे भुजाभ्यामुत्क्षेप्य । कथंकथमपि पर्वतवरं रामेण विलग्ना सीता ||१३|| ते तत्र गिरिवरोपरि नवरं पश्यन्ति द्वौ मुनिवृषभौ । लम्बितकराग्रयुगलौ ध्यानोपगतौ विगतमोहौ ॥१४॥ जनकतनयया सहितौ द्वावपि गत्वा सर्वभावेण । शीर्षकृताञ्जलिमुकुटावस्थितौ तयोरासने ॥१५॥ तावच्च पश्यन्ति बहून् समन्ततो भ्रमरकज्जलसवर्णान् । नागानुत्त्रासनान्घोररवमेव क्रियमाणान् ॥१६॥ नानावर्णैश्चवृश्चिकैस्तथा गोनसैः घोरैः । परिवेष्टितौ मुनी तौ प्रलोकितौ दशरथसुताभ्याम् ||१७|| धनुवर्गै विघट्य वृश्चिकान्नागांश्च सर्वतो दूरम् । ज्ञातौ लक्ष्मणपद्मौ प्रसन्नहृदयौ ततो द्वावपि ॥१८॥ प्रक्षाल्य राम्रो निर्झरसलिलेन साधुचरणयुगान् । लक्ष्मणसमर्पितैरर्चयति च वरकुसुमैः ॥१९॥ शक्तिरसदृशं चेतः कुरुतो मुनिवन्दनं परमतुष्टौ । जनकतनयया समं हलधर - नारायणौ द्वावपि ॥२०॥ वीणा मनोहरस्वरा पद्मो गृहीत्वा वादयति विधिना । साधुगुणसंप्रयुक्तं गायति गेयं च बहुभेदम् ॥२१॥ भावेन जनकतनया मुनिपुरतो नर्तितुं समारब्धा । लीलाविलासाभिनयं दर्शयन्ती चलचलदुरुः ॥२२॥ तावच्चैवास्तो मलिनयन्नम्बरं दिवसनाथः । उपसर्गादिव भीतः किरणबलेन समं नष्टः ||२३|| सहसा समवस्तीर्णमेव गगनतलं भूतशतसहस्रैः । दंष्ट्रसंघोत्थितहुतवहज्वालां मुञ्चद्भिः ॥२४॥ १. गणाइन्नं प्रत्य० । २. वीणं मणोहरसरं प्रत्य० ।