Paumchariyam Part 02

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 144

॥ ३४. सीहोदर-रद्दभूइ-वालिखिल्लोवक्खाणाणि ||
ताणं चिय उज्जाणे, अच्छन्ताणं तिसाभिभूयाणं । सलिलत्थी तूरन्तो, सोमित्ती सरवरं पत्तो ॥१॥ ताव च्चिय नयराओ, रायसुओ आगओ सरवरं तं । कीलइ जणेण समयं, नामं कल्लाणमालो त्ति ॥२॥ पेच्छइ तीरावत्थं, सरस्स सो लक्खणं ललियरूवं । पेसेइ तस्स पुरिसं, वम्महसरताडियसरीरो ॥३॥ गन्तूण पणमिऊण य, भणइ पहू ! एह अणुवरोहेणं । तुह दरिसणुस्सवसुहं, नरिन्दपुत्तो इहं महइ ॥४॥ परिचिन्तिऊण को वि हु, दोसो संपत्थिओ य सोमित्ती । कोमलकरग्गगहिओ, भवणं चिय पेसिओ तेणं ॥५॥ एक्कासणे निविट्ठो, पुच्छइ सो लक्खणं कओ सि तुमं । एत्थाऽऽगओ महाजस !?, किं नामं ते परिकहेहि ? ॥६॥ सो भणइ विप्पंउत्तो, मह भाया चिट्ठए वरुज्जाणे । जावय न तस्स उदयं, वच्चामि तओ कहिस्से हं ॥७॥ तो भणइ नराहिवई, एत्थं चिय भोयणं बहुवियप्पं । उवसाहियं मणोज्जं, आणिज्जउ सो इहं चेव ॥८॥ वीसज्जिओ तुरन्तो, पडिहारो काणणे सुहनिविट्ठ । दट्टण पउमनाहं, कुणइ पणामं ससीयस्स ॥९॥ भणइ य तो पडिहारो, सहोयरो देव ! तुज्झ वरभवणे । चिट्ठइ विसज्जिओ हं, नयराहिवईण पासं ते ॥१०॥ सामिय! कुणसु पसायं, पविससु नयराहिवस्स वरभवणं । वयणेण तस्स चलिओ, सीयाए समं पउमनाहो ॥११॥
|| ३४. सिंहोदर-स्दभूति-वालिखिल्लोपाख्यानानि ।
तेषामेवोद्यान आसीनानां तृषाभिभूतानाम् । सलिलार्थी त्वरमाण:सौमित्रिः सरोवरं प्राप्तः ॥१॥ तावदेव नगराद्राजसुत आगतः सरोवरं तम् । क्रीडति जनेन समकं नाम कल्याणमाल इति ॥२॥ पश्यति तीरावस्थं सरसः स लक्ष्मणं ललितरुपम् । प्रेषयति तस्य पुरुषं कामशरताडितशरीरः ॥३॥ गत्वा प्रणम्य च भणति प्रभो ! एह्यनुपरोधेन । तव दर्शनोत्सवसुखं नरेन्द्रपुत्र इह काक्षते ॥४॥ परिचिन्त्य न कोऽपि खलु दोषः संप्रस्थितश्च सौमित्रिः । कोमलकरगृहीतो भवनमेव प्रेषितस्तेन ॥५॥ एकासने निविष्टः पृच्छति स लक्ष्मणं कुतोऽसि त्वम् । अत्रागतो महायशः ! किं नाम ते परिकथय ? ॥६॥ स भणति विप्रयोगे मम भ्राता तिष्ठति वरोद्याने । यावच्च न तस्योदकं गच्छामि ततः कथयिष्येऽहम् ॥७॥ तदा भणति नराधिपतिरत्रैव भोजनं बहुविकल्पम् । उपसाधितं मनोज्ञमानीयते स इहैव ।।८।। विसर्जितस्त्वरमाणन्प्रतिहार: कानने सुखनिविष्टम् । दृष्ट्वा पद्मनाभं करोति प्रणामं ससीतम् ।।९।। भणति च तदा प्रतिहार: सहोदरो देव ! तव वरभवने । तिष्ठति विसर्जितोऽहं नगराधिपतिना पाश्र्वं तव ॥१०॥ स्वामिन् ! कुरु प्रसादं प्रविश नगराधिपस्य वरभवनम् । वचनेन तस्य चलितः सीतायाः समं पद्मनाभः ॥११॥
१. विप्पओगे मइ-मु० । २. जाव य तस्स अंतं०म० । ३. इह चेव य भोयणं-प्रत्य० ।
Jain Education Interational