Paumchariyam Part 02

Author(s): Parshvaratnavijay
Publisher: Omkarsuri Aradhana Bhavan

Page 130

३०२
पउमचरियं पढममहिंसारयणं, गेण्हेउं जो जिणं समच्चेइ । सो भुञ्जइ सुरलोए, इन्दियसोखं अणोवमियं ॥६३॥ सच्चव्वयनियमधरो, जो पूयइ जिणवरं पयत्तेणं । सो होइ महुरवयणो भुञ्जइ य परंपरसुहाई ॥१४॥ परिहरिऊण अदत्तं, जो जिणनाहस्स कुणइ वरपूयं । सो नवनिहीण सामी, होही मणि-रयणपुण्णाणं ॥६५॥ परनारीसु पसङ्गं, न कुणइ जो जिणमयासिओ पुरिसो । सो पावइ सोहग्गं, नयणाणन्दो वरतणूणं ॥६६॥ संतोसवयामूलं, धाड् य जिणिन्दवयणकयभावो । सो विविहधणसमिद्धो, होइ नरो सव्वजणपुज्जो ॥६७॥ आहारपयाणेणं, जायइ भोगस्स आलओ निययं । जइ वि य जाइ विएस, तहवि य सोक्खं हवइ तस्स ॥६८॥ अभयपयाणेण नरो, जायइ भयवज्जिओ निरोगो य । नाणस्स यदाणेणं, सव्वकलापारओ होइ ॥६९॥ आहारवज्जणं जो, करेइ रयणीसु जिणमयाभिमुहो । आरम्भपवत्तो वि य, लहइ नरो सो वि सुगइपहं ॥७॥ अरहन्तनमोक्कार, तिण्णि वि काले करेड़ जो पुरिसो । तस्स बहुयं वि पावं, नासइ वरसुद्धभावस्स ॥७१॥ जल-थलयसुरहिनिम्मलकुसुमेसु य जो जिणं समच्चेइ । सो दिव्वविमाणठिओ, कीलइ पवरच्छराहि समं ॥७२॥ भावकुसुमेसु निययं, विमलेसु जिणं समच्चए जो उ।सो होइ सुन्दरतणू, लोए पूयारिहो पुरिसो ॥७३॥ धूयं अगरु-तुरुक्कं, कुंकुम-वरचन्दणं जिणवरस्स। जो देइ भावियमई, सो सुरहिसुरो समुब्भवइ ॥७४॥ जो जिणभवणे दीवं, देइ नरो तिव्वभावसंजुत्तो । सो दिणयरसमतेओ, देवो उप्पज्जइ विमाणे ॥५॥ प्रथममहिंसा रत्नं गृहीत्वा यो जिनं समय॑ति । स भुनक्ति सुरलोक इन्द्रियसुखमनोपमितम् ॥६३।। सत्यव्रतनियमधरो यः पूजयति जिनवरं प्रयत्नेन । स भवति मधुरवचनो भुनक्ति च परंपरसुखानि ॥६४॥ परिहत्यादत्तं यो जिननाथस्य करोति वरपूजाम् । स नवनिधीनां स्वामी भवति मणि-रत्नपूर्णानाम् ॥६५॥ परनारिभिः प्रसङ्गं न करोति यो जिनमताश्रितः पुरुषः । प्राप्नोति सौभाग्यं नयनानन्दो वरतनूनाम् ॥६६|| संतोषव्रतामलं धारयति च जिनेन्द्रवचनकृतभावः । स विविधधनसमृद्धो भवति नरः सर्वजनपूज्यः ॥१७॥ आहारप्रदानेन जायते भोगस्यालयो नित्यम् । यद्यपि च याति विदेशं तथापि च सौख्यं भवति तस्य ॥६८॥ अभयप्रदानेन नरो जायते भयवर्जितो निरोगश्च । ज्ञानस्य च दानेन सर्वकलापारगो भवति ॥६९॥ आहारवर्जनं यः करोति रजनीषु जिनमताभिमुखः । आरम्भप्रवृत्तोऽपि लभते नरः सोऽपि सुगतिपथम् ॥७०|| अर्हन् नमस्कारं त्रिष्वपि कालेषु करोति यः पुरुषः । तस्य बहुकमपि पापं नश्यति वरशुद्धभावस्य ॥१॥ जल-स्थलसुरभिनिर्मलकुसुमै यो जिनं समर्चयति । स दिव्यविमानस्थितः क्रीडति प्रवराप्सरोभिः समम् ॥७२।। भावकुसुमै नित्यं विमलै जिनं समर्चयति यस्तु । स भवति सुन्दरतनु लॊके पूजार्हः पुरुषः ॥७३॥ धूपमगरु-तुरुष्कं, कुंकुमवरचन्दनं जिनवरस्य । यो ददाति भावितमतिः स सुराधिसुरः समुद्भवति ॥७४॥ यो जिनभवने दीपं ददाति नरस्तीव्रभावसंयुक्तः । स दिनकरसमतेजा देव उत्पद्यते विमाने ।।७५॥
१. दिव्वामलहारधरो-प्रत्य० ।
Jain Education Intemalional