________________
૨૯
માર્ગદ્વાચિંશિકાશ્લોક-૧૨-૧૩ તાત્પર્યને જાણનારા હોય છે; અને (૩) શાસ્ત્રોના તાત્પર્યને જાણ્યા પછી “આ અર્થ આમ જ છે' એ પ્રકારનું અવધારણ કરનારા હોય છે અર્થાત્ ગૃહીત અર્થવાળા હોય છે; અને આ રીતે (૪) અર્થને ગ્રહણ કર્યા પછી કોઈક સ્થાનમાં સંશય થાય તો ગીતાર્થને તે સ્થાનની પૃચ્છા કરે છે, જેથી સંશય દૂર થાય, તેથી ઉચિત સ્થાને પૃચ્છિત અર્થવાળા છે અને (૫) તે પ્રશ્ન દ્વારા ગીતાર્થ પાસેથી યથાર્થ નિર્ણય કરીને જ્યારે પ્રશ્નનું સમાધાન પ્રાપ્ત કરે છે, ત્યારે અભિગત અર્થવાળા છે=શંકાના નિવારણપૂર્વક યથાર્થ અર્થને જાણનારા છે; અને (૬) તે અર્થને જાણ્યા પછી ઊહ-અપ દ્વારા પર્યાલોચન કરીને જ્યારે ઔદંપર્યાર્થિને પ્રાપ્ત કરે છે, ત્યારે તેઓ નિશ્ચિત અર્થવાળા છે.
આ પ્રકારનાં શાસ્ત્રવચનોથી, સાધુ વડે કહેવાયેલા સૂક્ષ્મ અર્થના પરિણામની શક્તિવાળા કેટલાક શ્રાવકો છે, તેમ શાસ્ત્રમાં કહેવાયેલું છે. તેથી “ગૃહસ્થોને સૂક્ષ્મ અર્થ ન કહેવો જોઈએ તે શિથિલાચારીઓનો ઉલ્લાપ છે. પ્રસ્તુત શ્લોકમાં કહેલું સર્વ વચન “સમ્યકત્વ પ્રકરણમાં પ્રસિદ્ધ અર્થવાળું છે. ll૧શા અવતરણિકા :
વળી શિથિલાચારીઓની અન્ય પણ આચરણા કેવી અનુચિત છે, તે બતાવવા અર્થે કહે છે – શ્લોક :
तेषां निन्दाल्पसाधूनां बह्वाचरणमानिनाम् ।
प्रवृत्ताङ्गीकृतात्यागे मिथ्यादृग्गुणदर्शिनी ।।१३।। અન્વયાર્થ :
વિક્વાયર (વટવારિત)માનિનાં તેવાં=બહુઆચરિત અભિમાની એવા તેઓની=બહુ લોકો વડે આચરિત અમે આચરીએ છીએ' એ પ્રકારના અભિમાની એવા અસંવિગ્નોની, માધુના નિઃા=અલ્પ એવા સુસાધુઓની કરાયેલી નિંદા સીવૃતાત્યા અંગીકૃતનો અત્યાગ કરાય છd=મિથ્યાભૂત એવા બહુઆચીર્ણનો અત્યાગ સ્વીકારાયે છતે મિથ્યા મુશિની મિથ્યાદષ્ટિના ગુણને જોનારી પ્રવૃત્તા=પ્રવૃત્ત છે. ll૧૩ના
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
