________________
૩૧
માર્ગદ્વાચિંશિકા/બ્લોક-૧૩
તેને કહે છે=અંગીકૃત મિથ્યાભૂત બહુઆચીનો અત્યાગ સ્વીકાર કરાયે છતે અસંવિગ્નોની નિંદા મિથ્યાષ્ટિના ગુણને જોનારી છે, એમ પૂર્વમાં કહ્યું તેને ઉપદેશપદ ગાથા-૯૦૯માં કહે છે –
બહુજનપ્રવૃત્તિ માત્રને ઈચ્છતા એવા પુરુષોએ અહીં ધર્મની વિચારણામાં, લૌકિક જ ધર્મ ત્યાગ કરવો જોઈએ નહીં; જે કારણથી તેમાં=લૌકિક ધર્મમાં, બહુજનની પ્રવૃત્તિ છે." (ઉપદેશપદ, ગાથા-૯૦૯) ૧૩
નોંધ :- ઉપદેશપદ પ્રમાણે ઉદ્ધરણમાં ‘વહન, પવિત્તિમિર્જી છતેvi'ના સ્થાને ‘વદુનત્તમંત્ત રૂછંદ' પાઠ છે.
‘મિથ્યમૂતપિ' - અહીં ‘પથી એ કહેવું છે કે અંગીકૃત મિથ્યાભૂત ન હોય તો બહુઆચાર્ણન અત્યાગ સ્વીકારાયે છતે મિથ્યાદૃષ્ટિના ગુણને જોનારી નિંદા પ્રવૃત્ત નથી, પરંતુ મિથ્યાભૂત પણ બહુઆચીર્ણનો અત્યાગ સ્વીકારાયે છતે અસંવિગ્નોથી કરાતી નિંદા મિથ્યાષ્ટિના ગુણને જોનારી પ્રવૃત્ત છે. ભાવાર્થ - અસંવિગ્ન સાધુઓ દ્વારા સંવિગ્ન સાધુઓની નિંદા -
કેટલાક અસંવિગ્ન સાધુઓ સંયમની ક્રિયાઓ શાસ્ત્રવિધિ અનુસાર કરવાના પક્ષપાતવાળા હોતા નથી, પરંતુ ઘણા પ્રમાદી જીવો જે રીતે કરતા હોય તે રીતે કરતા હોય છે; અને વળી પોતાની પ્રવૃત્તિ ઉચિત છે, તેવી બુદ્ધિને ધારણ કરનારા હોય છે; અને વિચારે છે કે “સંવિગ્નત્વના અભિમાનવાળા આ સાધુઓ થોડા છે અને દાંભિક છે, જ્યારે અમે તો ઘણા સાધુઓ વડે જે આચરણ કરાયું છે તે આચરીએ છીએ. આ પ્રકારનું અભિમાન ધારણ કરનારા અસંવિગ્નો, લોકો પાસે અલ્પસંખ્યક સંવિગ્ન સાધુઓની નિંદા કરે છે અર્થાત્ શાસ્ત્રાનુસારી ક્રિયા કરનારા સુવિદિત એવા થોડા પણ સાધુઓની નિંદા કરે છે. અને લોકોને કહે છે કે “જે આચાર બધા પાળતા હોય તે આચાર સેવવો જોઈએ; તેને છોડીને “અમે સંવિગ્ન છીએ' એમ કહીને પોતાના અભિપ્રાય પ્રમાણે જુદા આચારો જેઓ પાળે છે, તેઓ ધર્મ કરનારા નથી પરંતુ દાંભિકો છે.” આવું કહીને અસંવિગ્ન સાધુઓ લોકો પાસે સંવિગ્ન સાધુઓની નિંદા કરે છે. આવા અસંવિગ્નોથી કરાયેલી નિંદા, ઘણા વડે આચરણા કરાયેલ એવા અનુચિત માર્ગનો અત્યાગ સ્વીકારાયે છતે મિથ્યાષ્ટિના ગુણને જોનારી છે;
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
