________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
(૨૪) अन्वयव्यभिचार:-कारणसत्वे कार्याभावः। अन्वयाख्यानम्-तात्पर्यावधारणार्थ प्रति-- કારણ હવા છે છતાં કાર્ય ઉત્પત્તિ ન થવા પાનમ | તાત્પર્યને નિશ્ચય કરવાને જે રૂપ જે અભાવ છે તે અન્વયવ્યભિચાર. જેમ- પ્રતિપાદન કરવું તે. કાદંબરી વગેરે ગ્રંથમાં મંગળ કર્યા છતાં પણ ગ્રંથ સમાપ્ત થયો નથી, માટે અન્વય- !
___अन्वाचय:-उद्देश सिद्धयाऽनुद्देशसिद्धयार्थीવ્યભિચાર છે. અર્થાત “મંગળ” એ અન્વય. પર: ઉદેશની સિદ્ધિની સાથે જેને ઉદેશ વ્યભિચારી હેતુ છે.
કે નથી તેની સિદ્ધિને પણ ઉપદેશ કરે તે. અન્યથારઃ—દેતુસમાધિસરળત્યંતામાવા- જેમ, “મિક્ષાં વાર, ચદ્ર નાં પરત રવાના ” તથા સાથ્થામાનવિવરણં ૩વર્યચણિઃ | ‘ભિક્ષા માગવા જા, અને જે કદી ગાય હેતુના અધિકરણ વિષે વર્તનારો જે અત્યતા- નજરે પડે છે તેને પણ લેતે આવજે.' ભાવ છે, તે અત્યંતભાવનું અપ્રતિમી એવું અહીં ઉદ્દેશ ભિક્ષા માગવા જવાનું કહેવાને જે સાધ્ય છે, તે સાધ્યની સાથે જે તે હેતનું છે, પણ ગાય શોધવા મોકલવાને ઉદ્દેશ નથી; સમાનાધિકરણપણું છે, એજ તે હેતુમાં સાધ્યની ! એમ છતાં સાથે સાથે તેને પણ ઉપદેશ કર્યો અન્વયવ્યાપ્તિ છે. જેમ- તે વ્યક્તિમાન ધૂમન' છે, માટે એ ઉપદેશને અન્યાયકહે છે. પર્વત અગ્નિવાળે છે, ધૂમાડાથી.’ આ
વ તામિદાનવ-જ્ઞાન વિષચત્ર અનુમાનમાં ધમ એ હેતુ છે, અને અગ્નિ ! રાધાવિણચસ્વનિરામ તિ વારઃ ! શક્તિ સાધ્ય છે. તેમાં ધૂમરૂપ હેતુના આધકરણરૂપ જ્ઞાનને જે વિષય હોય તે શાબ્દબોધને પણ જે પર્વત, મહાનસ (રડું) આદિ છે, હેય એવો નિયમ થઈ શકે નહિ, એ વાદ. તેમાં અગ્નિરૂપ સાધ્ય તે વિદ્યમાન હોય છે, પવન–વિશ્વમાનવમાસ્ત્રમ્ જે માટે અગ્નિરૂપ સાધ્યને અત્યંતાભાવ તે પદાર્થમાં જે ધર્મ હોય તે ધર્મનું કમી થવાપણું. ત્યાં સંભવ નથી, પણ ત્યાં ઘટને અત્યંતા- સારા -ન્યૂત સંખ્યાવાળા ભાવે સંભવે છે, માટે એ ઘટના અત્યંતભાવ અવર વડે આરંભાયેલા દ્રવ્યનું પરિમાણ. તે હેતુસમાનાધિકરણ કહેવાય છે. એ અત્યંતા
અપર: (માવવા : )–ના, ભાવનું પ્રતિયોગીપણું તે ઘટ વિષજ છે,
' ત. વત, વિપરિત, કાવચ, વિનીત. અગ્નિપ સાથે વિષે નથી, માટે તે અગ્નિ
* એટલે જન્મે છે, અસ્તિત્વમાં આવે છે, વધે સાબ, તે હેતુ સમાનાધિકરણ અત્યંતભાવને અપ્રતિયોગી કહેવાય છે. એવા અરૂપ નાશ પામે છે, એવા છે પદાર્થ માત્રના ધર્મો
' છે, પરિણામ પામે છે, અપક્ષય પામે છે અને સાધ્યની સાથે ધૂમરૂપ હેતુનું સમાનાધિકરણ- છે તેને ભાવવિકાર કહે છે. એમાં પાંચમે. પણું છે. એજ તે ધૂમરૂપ હેતુમાં અગ્નિરૂપ
ભાવવિકાર “અપક્ષય' છે. એટલે ઘણા અવસાધ્યની વ્યાપ્તિ છે. એને અન્વયવ્યાપ્તિ કહે છે.
કે યવોનો નાશ થઈને ઘટતું જવું ; ઘસાવું अन्वयसहचार:-कारणसत्त्वे कार्यसत्त्वम्।। કારણ હોય તો નિયમથી (જરૂર ) કાર્યની
| (શરીર વગેરેનું); શરીરની ક્ષણતા થવી તે. ઉત્પત્તિ થાય છે એવા સહચાર (હમેશ સાથે
- પપ૬ (કર્મ–અધઃ સંસારમવાચહોવાપણું) ને અન્વય સહચાર કહે છે. જેમ
૧ કે
ર વર્ષ માળનું ભૂત દ્રવ્યને જે નીચેના ભાટી, કુંભાર, દંડ, ચક્ર, વગેરે કારણો હોય દેશ સાથે સંયોગ થાય છે, તેને અધઃસંચાગ તો જરૂર ઘડાની ઉત્પત્તિ થાય છે, માટે તે કહે છે. એ અધઃસંગનું અસમવાય કારણ માટી વગેરે કારણે અન્યાય સહચારવાળાં જે કર્મ છે, તે કર્મ અપક્ષેપણ કહેવાય છે. કહેવાય છે.
(વિશેષ ખુલાસા માટે “વાઇ' શબ્દ જુઓ.)
For Private And Personal Use Only
