________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
(૩૦) अभिचारः-~-मारणेाटनादिफलकतान्त्रिक- अभिधेयावधिः-कृति साध्यत्वे सतीष्ट ચાવિશેષઃ | મારણ, ઉચ્ચાટન, વગેરે ફળ સાધનમ્ ! જે વસ્તુ કૃતિથી સાધ્ય હાઈને આપનારે એક પ્રકારનો તંત્ર શાસ્ત્રમાં કહેલ ઈષ્ટનું સાધન હોય . જેમ– જ્ઞાદિ કૃતિસાધ્ય પ્રયોગ.
હાઈને ઈષ્ટના સાધન રૂ૫ છે માટે યજ્ઞાદિમાં अभिशाप्रत्यक्षम् - इदन्तामात्रावगाहि
અભિધેય વિધિત્વ રહેલું છે. પણ સ્ત્રી આદિ જ્ઞાનના ‘આ’ એવા વિષય માત્રમાં પ્રવિષ્ટ વિષયો ઈષ્ટ સાધન તે છે, પણ કૃતિ સાધ્ય થયેલું જ્ઞાન.
નથી. તેમજ ગૃહદાહરિકૃતિ સાધ્ય છે પણ ૨. વિષચક્ષત્રક્રિયજ્ઞ જ્ઞાનમા વિષયના | ઈષ્ટ સાધન નથી. માટે આ બે છેલ્લા ઉદાસબંધવાળા ઇંદ્રિયથી થયેલું જ્ઞાન એમ. | હરણોમાં અભિધેય વિધિપણું નથી. “ આ ઘટ છે ', “આ પટ છે', ઇત્યાદિ. 1 મિનિવેશ–પુરમાડતૈઃ શારીરિ
મિધા–“આ શબ્દથી શ્રોતાને આ મિનિ વિશે માહ્યિાદ્રિ અર્થને બોધ થાઓ” એ પ્રકારની ઇશ્વરની नाबालं स्वाभाविकः सर्वसाधरणो मरणत्रासोऽઇચ્છારૂપ જે શબ્દની શક્તિ તે “અભિધા' | મિનિવેશ: આયુષ્ય હવે બાકી નથી એમ (શક્તિ) કહેવાય છે.
જાણવા છતાં અને આ શરીર ઇકિયાદિ પણ અધિનિયમ- ધરા- પણ અનિત્ય છતાં તેમનાથી મારે વિયોગ ન ત્વના અર્થ સાથે શબ્દના અન્વયે 3પ બોધના થાઓ. એ વિધાનથી આરંભીને સ્ત્રી બાળકને ફળવાળા શબ્દની યેજના કરવાપણું.
! –સર્વ પ્રાણી માત્રને સાધારણ એવો જે મરણને ___ अभिधानानुपपतिः-अनुपपद्यमानवाक्यै
* ત્રાસ (ભય) હોય છે તે અભિનિવેશ. શત્રવત્ તદુપી મુતcરલ્પના ૨. સ્વતી પુનરચાસણુત્વ “હું મૃતાર્થપત્તિ પ્રમાણનો આ એક ભેદ છે. અને મારું” એ રૂપથી ગ્રહણ કરેલા પદાર્થનો વાક્યને એક ભાગ સાંભળવાથી તે વડે ત્યાગ કરવાની જે અનિચ્છા તે અભિનિવેશ. ઉપપાદન કરાતા બીજા અર્થની કલ્પના કરવી. વિજ-સેવાનધિઝરામ ભેદનું તે “અભિધાનાનુ૫૫ત્તિ” કહેવાય છે. જેમ, અધિકરણ જે ન હોય તે અભિન્ન કહેવાય.
બારણું બંધ કરે” એ વાકયમાંનું એક છે મિનિમિત્તલાન - કઈ ભાગ “બારણું’ એટલું “સાંભળતા બંધ કરે” કાર્યનું જે નિમિત્ત કારણ હોય તેજ ઉપાદાન એ અર્થની કલ્પના કર્યા સિવાય વાકયાથ કારણ પણ હોય છે. જેમ-કોળિયો પિતાની ઉત્પન્ન થાય નહિ; માટે એવી કલ્પના કરવી જાળનું ઉપાદાન કાણુ છે અને નિમિત્ત કારણ તે “અભિધાનાનુ૫પત્તિ' કહેવાય છે. પણ છે તેમ.
મધારા –(મિધા શબ્દ જુઓ). મમયા–- વસાનાતીયતમા
મધેથ –શાસ્ત્ર પ્રમાનિવર્યાજ્ઞાનવરો- બળવાન તથા સજાતિય એવી વસ્તુના ડમિયઃ શાસ્ત્રથી ઉપજેલા પ્રમા જ્ઞાન વડે સંબંધ વડે જે વસ્તુનું અગ્રહણ તે અભિભવ. નિવૃત્ત થઈ શકે એવા અજ્ઞાનને જે પદાર્થ જેમ–સેનું એક પ્રકારનું તેજ છે તેથી તેમાં વિષય હોય તે પદાર્થ તે શાસ્ત્રનું અભિધેય ભાસ્વર શુકલરૂપ હોવું જોઈએ; એમ છતાં અથવા વિષય કહેવાય છે. ટુંકામાં–કેઈપણ પૃથ્વીને બળવાન અને સજાતિય સંબંધ શાસ્ત્રમાં પ્રતિપાદન કરેલે મુખ્ય વિષય તે થવાથી પૃથ્વીગત પીળા રંગ અને ભારેપણું અભિધેય. (ચાર અનુબંધમાન “વિષય” એ બેના સંબંધને લીધે ભાસ્વર શુકલરૂપતા નામને અનુબંધ.)
દેખાતી નથી, તે અભિભવ કહેવાય,
For Private And Personal Use Only
