________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
(૨૯) પ્રતિયોગી વિષયક જ્ઞાનને અધીન જે જ્ઞાન છે, ભાવ અને સંસર્ગભાવ.) વેદાંતીઓ પ્રાગભાવ તે જ્ઞાનનો વિષય હોય, તે પદાર્થ અભાવ તથા પ્રäસાભાવને માન્ય રાખતા નથી; કહેવાય છે, જેમ-પૃથ્વી વગેરેમાં રહેલો છે કેમકે “સવ મન શાણીતુ” એટલે ઘટપટાદિકનો અભાવ છે, તે અભાવ સંગ “આ સવ જગત ઉત્પત્તિ પહેલાં કારણરૂપે અને સમવાયરૂપ સંબંધથી ભિન્ન છે; તેમ સત હતું.” માટે પ્રાગભાવની કલ્પના બેટી છપ વગેરેમાં રહેલું જે રૂપા વગેરેનું સાદસ્ય ઠરે છે; અને જ્ઞાન વિના, ઉત્પન્ન થયેલા છે, તે સાદસ્યથી પણ ભિન્ન છે; વળી ઘટાદિકનો નિરન્વય નાશ સ્વીકારવાથી પ્રતિવેગીના જ્ઞાન વિના અભાવનું જ્ઞાન થતું ધ્વસાભાવની કલ્પના પેટી કરે છે, માટે બેન નથી. માટે ઘટપટાદિરૂપ પ્રતિયોગીના જ્ઞાન અભાવ છે. વડે જન્ય જે “ઘટના અભાવવાળું ભૂતલ” અમાવાર્થ-અભાવના મુખ્ય બે ઈત્યાદિક જ્ઞાન છે, તે જ્ઞાનને એ અભાવ પ્રકાર છે. (૧) સંસર્ગભાવ (૨) વિષય પણ છે. માટે અભાવનું આ ત્રીજું ! અન્યભાવ. સંસર્ગભાવ પ્રાચીનના લક્ષણ પણ સંભવે છે.
મત પ્રમાણે (1) પ્રાગભાવ અને (-) ૪. પ્રતિજિસાપેક્ષત્રવિપાકમાવ: |
પ્રખ્રસાભાવ, (૩) અત્યંતભાવ, અને (૪) પ્રતિયોગીની અપેક્ષાવાળો જે પ્રતીતિને સામયિકાભાવ, એમ ચાર પ્રકાર છે. અને વિષય તે અભાવ.
નવીને મત પ્રમાણે (૧) પ્રાગભાવ, (૨) ५. प्रतियोगिनिरूपणाधीननिरूपणक: अभावः ।
પ્રāસાભાવ, અને (૩) અત્યંતાભાવ અને
એમ ત્રણ પ્રકારનો છે. તેમાં અત્યંતભાવ પ્રતિયેગીના નિરૂપણને અધીન નિરૂપણવાળો
| અને અન્યોન્યાભાવ, એ બે નિત્ય છે અને તે અભાવ.
બીજા બધાં અનિત્ય છે. તે અનિત્ય અભાન ફાવિતવ્રતીતિ વિષચઃ | નકાર | વોમાં પણ પ્રાગભાવ તે ઉત્પત્તિ રહિત શબ્દવડે જેની પ્રતીતિ કહેવામાં આવે છે તે | હોઈને અનાદિ છે તથા નાશવાન છે; અને અભાવ.
પ્રāસાભાવ ઉત્પત્તિવાળે હોઈને નાશરહિત છે તથાપિતસંગતિતિવિષય: અનંત છે. સામાયિકાભાવ તે ઉત્પત્તિ અને પ્રતિયોગીમાં આરેપિત એવા સંસર્ગ નાશવાળો છે. (સંબંધ) જન્ય પ્રતીતિને જે વિષય હોય! अभावप्रमा:-योग्यानुपलब्धिकरणिका । તે અભાવ.
યોગ્ય એવી જે અનુપલબ્ધિ, તે છે કારણ અમારઃ (વ )-પ્રતિસંખ્યાનિરોધ. જેનું એવી જે પ્રમા તે ‘અભાવ પ્રમા’ અપ્રતિસંખ્યાનિરોધ, અને આકાશ. એ જેમ–ઘડા વગેરેની અનુપલબ્ધિથી (અપ્રાપિથી) ત્રણ પ્રકારનો અભાવ છે. (એ અભાવ
પૃથ્વી ઉપર ઘટાભાવની પ્રમા ઉપજે છે, ક્ષણિક નથી, પણ એ અભાવ સિવાયનું
મિત્રતા :-હારીને મારા તમામ જગત્ ક્ષણિક છે. “પ્રતિસંખ્યાદિ'
સારા સ્પર્શ અને વેગ એ બે ગુણશબ્દ તે તે સ્થળે જોવા.)
વાળા દ્રવ્યને જે બીજા મૂર્ત દ્રવ્ય સાથે
સગ થાય છે, તે અભિધાતાખ્ય સંગ સમાવશH-(વેદાન્ત મત) બે પ્રકારનો
કહેવાય છે. જેમ ઝાડ કાપવાને તે ઉપર અભાવ છે. અભાવનું સામાન્ય લક્ષણ – કહેવાડે ભારે છે ત્યારે સ્પર્શ અને વેગવાળા નશ્ચિવિતાવિયાડમાવઃ | નકાર શબ્દના | જ કહેવાડારૂપી દ્રવ્યને ઝાડરૂપ ભૂત દ્રવ્ય સાથે ઉલ્લેખવાળો જે પ્રતીતિને વિષય તે અભાવ જે સંયોગ થાય છે તે અભિઘાતાખ્ય સંયોગ કહેવાય છે. (તે બે પ્રકારને છે-અ ન્યા - કહેવાય છે.
For Private And Personal Use Only
