________________ મહાપ્રત્યાખ્યાનની વિધિ દર્શાવતાં ગ્રંથકારે અવસરોચિત માર્મિક હિતવચનો પણ ટાંક્યાં છે, જેનો ભાવાર્થ કાંઈક આવો છે. હું એકલો છું અને મારું કોઈ નથી' આ વચન જરા યાદ રાખજો હોં! આત્મિક શુદ્ધિમાં સૌથી મોટી નડતર માયા છે. સરળ હૈયું પરમાત્મદશાનું ઉત્પત્તિ સ્થળ છે. પાપ કરવું એ દુષ્કર નથી, દુષ્કર તો પાપનો એકરાર છે. તે એક પદ પણ જ્ઞાન છે, જેનાથી સાધક સંવેગ પામે. તૃણકાષ્ઠથી અગ્નિ અને હજારો નદીઓથી સમુદ્રની જેમ કામભોગથી જીવ ક્યારે તૃપ્તિ પામતો નથી. વિશ્વની દરેક જગ્યાએ આપણે અનંત જન્મ-મરણ કર્યા છે. જેનાથી વૈરાગ્ય પેદા થાય તે કર્તવ્ય. લજ્જા, ગારવ કે બહુશ્રુતના મદથી જે ભૂલનો એકરાર નથી કરતો તે વિરાધક. અંતિમ આરાધનામાં તૃણમય સંથારો કે નિર્દોષ ભૂમિ નહિ, પણ વિશુદ્ધ મનને ધરનારો આત્મા જ કારણ છે. સંસાર સમુદ્ર તરવો છે, તો ‘જીવીશ કે મરીશ” તેની ચિંતા મૂકી દે. નજીવા દુ:ખમાં શા મુંઝાવું, ભૂતકાળમાં અનંત દુ:ખો ભોગવ્યાં જ છે. બાલમરણ તો ઘણાં કર્યા, હવે તો પંડિત મરણ જ. કાયર અને ધીર; મરવાનું તો બંનેને ધીર બનીને મરવું જ સારું. મારે સર્વજીવ સાથે મૈત્રી છે,વૈર નથી.ખમું છું, સર્વજીવોને ખમાવું પણ છું. આ આગમ સંબંધી વર્તમાનમાં, વૃત્તિ આદિ અન્ય કોઈ સાહિત્ય ઉપલબ્ધ થતું નથી. આમ છતા આ આગમની ભાષાની સરળતા, શ્લોકના મર્મ સુધી પહોંચાડે છે. ૧૧ઝા આગમની ઓળખ
