________________ શ્રી મહાનિશીથ સૂત્રની વાણીના અંશો # ઘૂ-પ-રસ-નર્થાપિ, કુવંરડદિયાસિદંતરે ! तातं महदुक्ख-संघट्ट, कह नित्थिरिहि सुदारुणं / / કુંથુના પગના સ્પર્શથી ઉત્પન્ન ખણનું દુઃખ તે અહીં સહન કરવા સમર્થ નથી, તો પછી નરકાદિ ગતિના અતિ ભયંકર દુઃખોનો પાર કઈ રીતે પામીશ? * पयमक्खरंपि जो एगं, सव्वन्नुहिं पवेदियं। न रोएजऽत्रहा भासे, मिच्छट्ठिी स निच्छियं / / સર્વજ્ઞ પરમાત્માએ કહેલા એક પદ કે અક્ષરને પણ જે ન માને, તેની શ્રદ્ધા ન કરે અને તેનાથી વિપરીત પ્રરૂપણા કરે તે નક્કી મિથ્યાદૃષ્ટિ જાણવો. * सावज-ऽणवजाणं वयणाणं जो न जाणइ विसेसं / वुत्तुंपि तस्स न खमं किमंग पुण देसणं काउं / / સાવદ્ય-નિરવદ્ય વચનોનો તફાવત જે જાણતો નથી, તેને બોલવાનો પણ અધિકાર નથી, તો પછી તે સાધુને ધર્મદેશના કરવાનો અધિકાર શી રીતે હોય? * पायालं अवि उड्डमुहं, सग्गं होजा अहोमुहं। ण उणो केवलि-पत्रत्तं वयणं अनहा भवे / / કદાચ પાતાળ ઉભુખ થાય, સ્વર્ગ નિગ્નમુખ થાય તો પણ કેવલજ્ઞાનીએ કહેલું વચન ક્યારેય અસત્ય થતું નથી. મહાનિશીથ સૂત્ર || 169
