Book Title: Tattvarthadhigama Sutra
Author(s): Umaswati, Umaswami, Vijaydarshansuri, Yashovijay
Publisher: Motiji Kapurchand Tarachand
View full book text ________________
वार्थविवरणगूढार्थदीपिका । एकत्रिंशत्तम० टी० : २८९ : आप्तसम्प्रदायस्य च सुधर्मस्वामिन आरभ्याद्य यावद्वारंवारणोपयोग एवं प्रगल्ममानत्वादित्यधिकमत्र त्यं तत्त्वं विशेषावश्यकादेरवसेयम् । मतत्रयनययोजना चामत्तज्ञानपिन्दोः। किं चान्यदित्युपपत्यइति पूर्वाद्ध ज्ञेयम् । मतत्रयनययोजनेति-अत्र क्रमोपयोगवादिनां जिनभद्रगणिक्षमाश्रमणपूज्यपादानां युगपदुपयोगदयवादिनां च तातपादश्रीमल्लयादिप्रभृतीनां यदेव केवलज्ञान તવ વાર્શનમિત્યમેવાનારા મહાદ્વિપૂ શ્રી સિદ્ધનવિવાદાનાં વસ્ત્રજ્ઞાનવત્રીને एकात्मनि युगपदुत्पते न पा, केवलज्ञानं स्वसमानाधिकरणकवलदर्शनोत्पत्तिक्षणोत्पत्तिकं न वेत्यर्थपर्यवसायिनी प्रथमा विप्रतिपत्तिः, केवलज्ञानकेवलदर्शने क्रमेणैकात्मनि समुत्पद्यते न पा, केवलज्ञानं स्वसमानाधिकरणकवलदर्शनोत्पत्तिक्षणाव्यवहितपूर्वक्षणोत्पत्तिक न वेत्यनुगतार्था च द्वितीया, इत्याद्याः साधारण्यो विप्रतिपत्त्यः। आधविप्रतिपत्तौ विधिपक्षः पूज्यपादश्रीमल्लबादिसिद्धसेनदिवाकराणां, तत्रापि केवलज्ञानं स्वसमानाधिकरणकेवलदर्शनसमानकालीनमपि केवलदर्शनार्जिनमेवेति तातपादश्रीमल्लयादिना, वादिमुख्यश्रीसिद्धसेनादिवाकरार केवलदर्शनादभिन्नमेवेति पाहुः, निषेधपक्षो भगवच्छीजिनभद्रगणिक्षमाश्रमणानामिति । द्वितीयविप्रतिपत्तौ चोक्तवैपरीत्येन विध्यंशे निषेधांशे च ज्ञेयम् । तत्र विश्वविश्वााचार्यश्रीजिनभद्रगणिक्षमाश्रमणानामेवं मतम्-"केवली गं भंते ! इमं रयणप्पमं पुढवीं आगारेहिं हेतूहिं उत्रमाहिं दिलुतेहिं वण्णेहिं संठाणेहिं पमाणेहिं पडोयारेहिं जं समयं जाणति तं समयं पासइ जं समयं पासइ तं समयं जाणइ ? गोयमा ! नो इणडे सम, से केपटेणं भंते ! एवं बुञ्चति केवली णं इमं रयणप्पमं पुढवी आगारेहिं जं समयं जाणति नो तं समयं पासति जं समय पासइ नो तं समय जाणइ ? गोथमा ! सागारे से नाणे भवति अणागार से दंसणे भवति, से तेण्डेणं जाव णोतं समय जाणति एवं जाव अहे सत्तमे " इति प्रज्ञापनात्रिंशत्तमपश्यताख्यपद गतसूत्रपाठदर्शनात् केवलिभगवतामेकस्मिन् समये केवलज्ञानकेवलदर्शनान्यतरोपयोग एच, न तु युगपत्केवलज्ञानोपयोगकेवलदर्शनोपयोगस्यम् । ननु लोके भिकसामग्रीभेदादेव क्रमिककार्यभेदो दृश्यते, न चात्र ‘स इति कथं केवलिनां क्रमिकोपयोगरूपकार्यभेद इति चेत्, मैवम् , केवलज्ञाने केवलज्ञानान्योपयोगसहकृतवलज्ञानावरणक्षयस्य केवलदर्शने च केवलज्ञानोपयोगसहकृतकवलदर्शनावरणक्षयस्य हेतुत्वेनात्रापि क्रमिकसामग्रीभेदस्य सत्वात् , आधकेवलज्ञानात्पूर्व केवलदर्शनस्याभावाद्वयभिचाररसादतः केवलदर्शनसहकृत्यनुकत्या केवलज्ञानान्योपयोगसहकृतति केवलज्ञानकारणकोटायुक्तम् । नन्वेवं तर्हि तथोत्पधेतां केवलज्ञानोपयोग केवलदर्शनोपयोगच, तनाशर समयान्तरे न स्यादेव, नाशकहत्वभावादि त्यपि न चाशनीयम् , अर्हत्प्रवचनस्यानेकनयसमूहमयस्वात्तत्तनयविवक्षैव प्राधान्येन तत्तत्कार्योपयोगिनीत्यत्रर्जुसूत्रनयावलम्बनेन भावमात्रस्य विनाश
માવાનિયતત્વેન સ્વનાશબ્દતિ વાહિતોત્તરક્ષાવર્તિાવાનપેક્ષન સ્વત પુર્વ નાશ, શત "एवं स निहतुक इति तन्मतेनोच्यत इति केवलज्ञानस्य केवलदर्शनस्यापि च स्वत एव
Loading... Page Navigation 1 ... 363 364 365 366 367 368 369 370 371 372 373 374 375 376 377 378 379 380 381 382 383 384 385 386 387 388 389 390 391 392 393 394 395 396 397 398 399 400 401 402 403 404 405 406 407 408 409 410 411 412 413 414 415 416 417 418 419 420 421 422 423 424 425 426 427 428 429 430 431 432 433 434 435 436 437 438 439 440 441 442 443 444 445 446 447 448 449 450 451 452 453 454 455 456 457 458 459 460 461 462 463 464 465 466 467 468 469 470 471 472