________________
જીવન સાધના
૧૦૭
વખત મોતીલાલભાઈ પણ સાથે જતા. એક દિવસ ચાલતાં ચાલતાં શ્રીમદ્ કહેઃ
તમે પ્રમાદમાં શું પડ્યા રહ્યા છે? વર્તમાનમાં માગ એ કાંટાથી ભર્યો છે કે તે કાંટા ખસેડતાં અમને જે શ્રમ વેઠવો પડ્યો છે તે અમારે આત્મા જાણે છે. જે વર્તમાનમાં જ્ઞાની હતી તે અમે તેમની પૂઠે પૂઠે ચાલ્યા જાત, પણ તમને પ્રત્યક્ષ જ્ઞાનીને વેગ છે. છતાં એવા વેગથી જાગ્રત થતા નથી. પ્રમાદ દૂર કરે; જાગ્રત થાઓ. અમે જ્યારે વીર પ્રભુના છેલ્લા શિષ્ય હતા, તે વખતમાં લઘુશંકા જેટલો પ્રમાદ કરવાથી અમારે આટલા ભવ કરવા પડ્યા. પણ જીને પ્રત્યક્ષ જ્ઞાની પુરુષનું ઓળખાણ થવું ઘણું જ દુર્લભ છે.”
એક દિવસે મેતીલાલભાઈએ પિતાનાં પત્નીને સૂચના આપેલી કે, “ફાસ્ટ ગાડી ગયા બાદ તમે જમવાનું લઈને બંગલા તરફ આવજે અને ત્રણચાર ખેતર દૂર બેસજો. ત્યાં આવીને હું લઈ જઈશ.” પરંતુ બાઈ તે બંગલા પાસે આવી પહોંચ્યાં! એટલે મેંતીલાલભાઈએ એમને બહુ ઠપકે આ. કારણ કે શ્રીમને આ ગોઠવણ વિશે જણાવવાનું રાખ્યું નહોતું.
આ વાત શ્રીમના જાણવામાં આવી ગઈ, એટલે તેમણે મોતીલાલભાઈને કહ્યું: “શા માટે તમે ખીજ્યા? તમે ધણીપણું બજાવ છો? નહિ, નહિ; એમ નહિ થવું જોઈએ. ઊલટે તમારે એ બાઈને ઉપકાર માન જોઈએ. એ બાઈ આઠમે ભવે મોક્ષપદ પામવાનાં છે.
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
