________________
જીવન-સાધના
૨૦૫
હેય તે કોઈને અપરાધ કર્યો ન ગણાય. છૂટવા જતાં કેઈના મુખ્ય અપરાધમાં આવી જવાનો સ્પષ્ટ સંભવ દેખાય છે, અને આ વર્તમાન અવસ્થા ઉપાધિરહિતપણાને અત્યંત ગ્ય છે; પ્રારબ્ધની વ્યવસ્થા એવી પ્રબંધ કરી હશે.”
આ રીતે તરફ ઉપાધિની વાલા પ્રજવલતી હોય તે પ્રસંગમાં સમાધિ–આસ્થિતિ જાળવી રાખવી અતિ દુષ્કર છે, છતાં એ માટેનો ઉપાય પણ શ્રીમદને જ્ઞાત હિતે. “પ્રભુભક્તિમાં જેમ બને તેમ તત્પર રહેવું. મોક્ષને એ ધુરંધર માર્ગ મને લાગે છે. ગમે તે મનથી પણ સ્થિર થઈને બેસી પ્રભુભક્તિ અવશ્ય કરવી
ગ્ય છે. મનની સ્થિરતા થવાને મુખ્ય ઉપાય હમણાં તે પ્રભુભક્તિ સમજો.”
જે વડે વૈરાગ્યની વૃદ્ધિ થાય તે વાચન વિશેષ કરીને રાખવું, મતમતાંતરને ત્યાગ કરે; અસત્સંગાદિકમાં રુચિ ઉત્પન્ન થતી મટવાનો વિચાર વારંવાર કરો છે.” (જેઠ, ૧૯૪૮). અને
किं बहुणा इह जह जह, रागदोसा लहुं विलिज्जति । तह तह पयठ्ठिअव्वं, असा आणा जिणिदाणम् ॥
(ઉપદેશ રહસ્ય-ચવિજયજી) કેટલુંક કહીએ? જેમજેમ આ રાગદ્વેષને નાશ વિશેષ કરી થાય છે તે પ્રકારે પ્રવર્તવું એ જ આજ્ઞા જિનેશ્વર દેવની છે.” (૧૯૪૮).
એમ ધીમેધીમે શ્રીમદ્ સર્વસંગપરિત્યાગ ભણું પ્રયાણ
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
