________________
જીવનસાધના
૨૦૯
શ્રીમને સંપૂર્ણતઃ છે. તેથી તેઓ પ્રાર્થનાભાવે લખે છેઃ - “હે નાથ! કાં ધર્મોન્નતિ કરવારૂપ ઇચ્છા સહજપણ સમાવેશ પામે તેમ થાઓ, કાં તે તે ઈચ્છા અવશ્ય કાર્યરૂપ થાઓ.
“અવશ્ય કાર્યરૂપ થવી બહુ દુષ્કર દેખાય છે, કેમ કે અલ્પ અપ વાતમાં મતભેદ બહુ છે અને તેનાં મૂળ ઘણાં ઊંડાં ગયેલાં છે. મૂળમાર્ગથી લેકે લાખે ગાઉ દૂર છે એટલું જ નહિ પણ મૂળમાર્ગની જિજ્ઞાસા તેમને ઉત્પન્ન કરાવવી હોય તે પણ ઘણું કાળને પરિચય થયે પણ થવી કઠણ પડે એવી તેમની દુરાગ્રહાદિથી જડપ્રધાન દશા વતે છે.”
છેવટે ધીમે ધીમે કરતાં બાહો વ્યવહાર અને ઉપાધિઓને ભીડે સહજપણે થવા લાગે. વ્યાપાર કર્યાને દશ વર્ષ પૂરાં થયાં હતાં. તેમને લાગ્યું કે, હવે ધંધાને હેતુ પૂર્ણ થયેલ છે. માટે હવે સંસારને ત્યાગ કરી બધે સમય આવ્યેન્નતિકર સાધનામાં વ્યતીત કરે. એ માટે શ્રીમદે તૈયારી પણ કરવા માંડી.
તે વખતે તેમની આસપાસ બહોળે કુટુંબ-પરિવાર વિસ્તરેલું હતું. તેમનાં માતા-પિતા હયાત હતાં; એક ભાઈ અને ચાર બહેને હતાધર્મપત્ની હતાં, બે પુત્ર અને બે પુત્રી હતાં. કુટુંબ પૈસેટકે સુખી હતું. બધે. શ્રીમની કીર્તિ પણ ઘણું ફેલાઈ હતી. આવી સુખમય સ્થિતિ હતી છતાં શ્રીમદ્દ વિરક્ત અવસ્થા ભણી જ પ્રયાણ કરતા હતા. જી - સા - ૧૪
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
