________________
૨૧૮
શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર
છૂટો થવાનાં ચિ ન જણાયાં. જેમજેમ પ્રાણ ઓછા થવા લાગ્યા તેમ તેમ મુખમુદ્રાની કાંતિ વિશેષપણે પ્રકાશ પામવા લાગી.
વઢવાણ કેમ્પમાં જે સ્થિતિમાં ઊભાંઊભાં ચિત્રપટ પડાવેલ તે જ સ્થિતિમાં કોચ ઉપર સમાધિ પાંચ કલાક રહી. લઘુશંકા, દીર્ઘશંકા, મેઢે પાણી કે આંખે પાણી કે પરસેવે કંઈ પણ પિણ આઠથી બે વાગ્યા સુધી પ્રાણ છૂટા પડ્યા તે પણ કશું જણાયું નહોતું. એક કલાકે દૂધ પીધા પછી હમેશાં દિશાએ જવું પડતું તેને બદલે આજે કાંઈ પણ નહિ જેવી રીતે યંત્રને ચાવી દઈ આધીન કરી લેવામાં આવે એ રીતે કરેલ.
“આવા સમાધિસ્થભાવે તે પવિત્ર આત્મા અને દેહને સંબંધ છૂટ્યો...”
આમ સંવત ૧૫૭ના ચિત્ર વદ પાંચમ ને મંગળવારે બપોરે બે વાગતાં શ્રીમદ્ રાજચંદ્રજી આ ક્ષેત્ર અને નાશવંત દેહને ત્યાગ કરીને ઉત્તમ ગતિ પામ્યા પરમપદ પામ્યા. ૩૪ શાંતિઃ શાંતિઃ શાંતિઃ |
એ પરમપદપ્રાપ્તિનું કયું ધ્યાન મેં, ગજ વગર ને હાલ મનેરથરૂપ જે; તે પણ નિશ્ચય રાજચંદ્ર મનને રહ્યો,
પ્રભુ-આજ્ઞાએ થાશું તે જ સ્વરૂપ જે.” શ્રીમની અંતિમ વેળાએ નવલચંદભાઈ પણ હાજર હતા. તેમણે અંબાલાલભાઈને પત્ર દ્વારા લખ્યું હતું: - “નિર્વાણ સમયની મૂર્તિ અનુપમ, ચિતન્યવ્યાપી,
Jain Education International
For Personal & Private Use Only
www.jainelibrary.org
